Data urodzenia:
1895-01-14
Funkcja:
obserwator meldunkowy
Miejsce urodzenia:
Borowikowszczyzna, gmina Derewno, powiat Wołożyn, województwo nowogródzkie
Rodzice:
Michał - Antonina z d. Żołnierkiewicz
I wojna światowa:
Brał udział w wojnie rosyjsko-niemieckiej w latach 1915 - 1918. Zmobilizowany ze studiów na Politechnice w Moskwie, służył w armii rosyjskiej (carskiej), w kawalerii, w stopniu plutonowego.
Okres międzywojenny (1920-1939):
W okresie międzywojennym zamieszkiwał w majątku Rajca (dzierżawa) powiat i województwo nowogródzkie, a następnie od 1926 roku, we własnym majątku Ostaszyn Murowany (Stefanowo), gmina Cyryn, województwo nowogródzkie. Żonaty od 1924 roku ze Stefanią z d. Kachnikiewicz, 4 dzieci.
II wojna światowa:
Po wkroczeniu wojsk sowieckich na wschodnie tereny Polski został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu w Baranowiczach. Skazany na 5 lat łagru i przeznaczony do wywozu w głąb Rosji, przebywał w więzieniu w Baranowiczach do czasu wkroczenia Niemców. Po opuszczeniu więzienia wrócił do Ostaszyna z nakazem administrowania majątkiem w imieniu władz niemieckich. W tym czasie jego rodzina, żona z 4 dzieci, przebywała już na zesłaniu w Kazachstanie (od kwietnia 1940 roku).
W nocy z 30 kwietnia na 1 maja 1943 r. spalono zabudowania Żywickich – Ostaszyn Murowany. Hipolit Żywicki wraz z bratankiem Eugeniuszem schronił się w lesie, a następnie dołączył do stacjonującego w Puszczy Nalibockiej polskiego oddziału partyzantki (Zgrupowanie Stołpecko – Nalibockie), z którym już wcześniej utrzymywał kontakt jako „kurier zakazanej bibuły”, aktualnych wiadomości z nasłuchów BBC oraz dostawca żywności i sprzętu z majątku - dla potrzeb partyzantów. W czasie pobytu w partyzantce czynnie uczestniczył w walkach obronnych przeciw partyzantce sowieckiej, chroniąc polską ludność okolic Derewna, Nalibok i pobliskich.
W lipcu 1944 roku nastąpiła translokacja Zgrupowania z Wileńszczyzny, znad Niemna w kierunku Warszawy. W czasie marszu, szybko posuwający się front rosyjski oraz przemieszczające się kolumny niemieckie, powodowały trudności i zatory na drodze i rozpraszanie się oddziałów na mniejsze grupy. W takiej sytuacji, w czasie przeprawy przez Wisłę w okolicach Nowego Dworu, odłączony od oddziału stracił z nim kontakt i indywidualnie dotarł do Warszawy tuż przed wybuchem walk powstańczych. Tutaj odnalazł mieszkającą w Warszawie rodzinę swojego brata –Mikołaja i razem z nimi przyłączył się do walczących.
Powstanie Warszawskie:
Zaświadczenie zwierzchnika grupy powstańczej (znak M.P. 4/X 1944.r) następującej treści:
„Stwierdzam, że podporucznik „Staś” Żywicki Hipolit na cały czas akcji w Warszawie, to jest od 1 sierpnia do 4 października 1944 roku pełnił funkcje Obserwatora meldunkowego na odcinku Hoża, Wspólna, Śródmieście (Warszawa Południowa) Wysuniętej Składnicy Meldunkowej Nr 1. Komendy Głównej. Równocześnie dzielnie wykonywał wszelkie zadania i czynności wchodzące w zakres walki i obrony przeciwlotniczej, wyróżniając się jako wyborowy i doskonały strzelec oraz ścisły obserwator na wysuniętych i niebezpiecznych posterunkach”. Komendant Wysuniętej Składnicy Meldunkowej Nr 1. (-) Jastrzębiec Kpt.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Od 5.10.1944 r. w niewoli niemieckiej – przebywał w obozach jenieckich: Stalag XI-B Fallingbostel, Soltau (Hann.) Wolterdingen.
Losy po wojnie:
Wyzwolony przez Anglików, po zakończeniu działań wojennych, pozostał w brytyjskiej strefie Niemiec do 1956 roku, nadal mieszkając w Wolterdingen. Nie wrócił od razu do kraju w obawie przed spodziewanymi represjami ze strony władz komunistycznych za przynależność do Armii Krajowej i ziemiańskie pochodzenie.
W czerwcu 1956 roku powrócił do Polski i zamieszkał w Wałbrzychu, gdzie od powrotu w 1946 roku z Kazachstanu, mieszkała jego żona z dziećmi.
Miejsce śmierci:
Wałbrzych
