Data urodzenia:
1912-04-24
Stopień:
plutonowy podchorąży - sierżant podchorąży
Miejsce urodzenia:
Bohorodczany województwo stanisławowskie
Imiona rodziców:
Henryk - Genowefa z domu Nowak
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Służbę zasadniczą odbył w okresie 15.09.1936-21.09.1937; przeniesiony do rezerwy. W 1938 skierowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu, którą ukończył w stopniu plutonowego podchorążego, przydzielony do 6 Batalionu Łączności.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Zmobilizowany 30.08.1939 z przydziałem do 6. Batalionu Łączności - 40. pułk piechoty. Zdemobilizowany 21.09.1939 na granicy polsko-węgierskiej.
Wykształcenie i praca do 1944 r.:
Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Józefa Korzeniewskiego w Brodach (1926) i Liceum Ekonomiczno-Handlowego we Lwowie (1936). W latach nauki należał do ZHP, był instruktorem WF i Przysposobienia Wojskowego w Równem i we Lwowie. Od 1.09.1936 pracował w Firmie Handlowej Kazimierza Lewickiego we Lwowie. Od 14.09.1938 do wybuchu wojny pracował w Ubezpieczalni Społecznej w Równym Wołyńskim na stanowisku rachmistrza. W okresie okupacji pracował od listopada 1939 r. w Równym Wołyńskim jako sanitariusz w Pogotowiu Ratunkowym. Po śmierci ojca w latach 1940-1941 pracował dorywczo w różnym charakterze, przeważnie jako robotnik przy robotach ziemnych i pomiarowych w Wydz. Techniczno-Drogowym Kolei we Lwowie. W okresie okupacji niemieckiej pracował dorywczo jako robotnik i pomoc ogrodnika we Lwowie, a także w Wołominie i Ruczajach oraz w Fabryce Bateryji Elektrycznych jako słupkarz. W związku z prześladowaniem przez Ukraińców ludności polskiej, w 1943 przeprowadził się do Warszawy.
Nazwisko konspiracyjne:
Antoni Karasiak
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji działał na terenie Lwowskiego Okręgu Armii Krajowej, od 1943 w Warszawie - przydział nieznany.
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - I batalion "Lecha Żelaznego" - 3. kompania
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu przez wojska aliantów w kwietniu 1945 do maja 1947 przebywał w obozie przejściowym byłych jeńców wojennych w Gifhorn nr 122. W dniu 22.04.1946 w miejscowości Unterluss zawarł związek małżeński z Eugenią Mitką, z którą miał troje dzieci. W maju 1947 powrócił do kraju. Początkowo zamieszkał w Warszawie, następnie przeprowadził się do Wrocławia. Od 7.07.1947 do 2.10.1947 jako referent ubezpieczeń społecznych pracował w Państwowej Fabryce Sztucznego Jedwabiu. W kolejnych latach był pracownikiem: Centralnego Zarządu Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego, Zjednoczenia Budownictwa Przemysłowego Nr 2, Wrocławskich Przedsiębiorstw Transportu Budowlano-Przemysłowego, Zakładów Mięsnych i Jelczańskich Zakładach Samochodowych. W 1977 przeszedł na emeryturę.
