Data urodzenia:
1908-12-17
Stopień:
podporucznik rezerwy kawalerii
Miejsce urodzenia:
Kraków
Imiona rodziców:
Bartłomiej - Maria z domu Mateja
Działalność do 1939 r.:
Młodość spędził w Zawadzie koło Dębicy skąd pochodzili jego rodzice. Do 1928 r. był piłkarzem Wisłoki Dębica. W latach 1928-1934 zawodnik Cracovii, występował także jako znakomity hokeista na lodzie, reprezentant Polski. W 1932 r. ukończył Centralny Instytut Wychowania Fizycznego w Warszawie. Był w pierwszej grupie absolwentów tej uczelni. W okresie 1934-1936 zawodnik Legii Warszawa, a w latach 1938-1939 trener warszawskich klubów niższych klas.
Udział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. pułk szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - dywizjon 1. pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Oficer Ludowego Wojska Polskiego, od 1947 r. podpułkownik. Po wojnie m. in. wraz ze swym ojczymem płk. dr. Karolem Rudolfem, również pochodzącym z Zawady, przyczynił się do odrodzenia WKS Legia. Ojczym został pierwszym powojennym prezesem Legii, a Henryk Czarnik sprawował funkcję prezesa w latach 1950-1951 jako jedyny ligowy piłkarz na tym stanowisku. Po wojnie był także pracownikiem MON, a w latach 1952-1956 pracował w PTTK.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
