Data urodzenia:
1916-03-23
Stopień:
starszy sierżant - podporucznik (1944)
Imiona rodziców :
Edward - Julia
Wykształcenie do 1939 r.:
Początkowo kształciła się w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie (lata 1935–1937), następnie w Szkole Sztuk Pięknych im. Blanki Mercère w Warszawie (1937–1939). Ponadto w latach 1936–1937 uczęszczała na kurs ceramiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Narodowe Siły Zbrojne - Okręg I Warszawa-Miasto
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana NSZ "Koło" - kompania saperów
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice koło Opola), następnie została osadzona w Stalagu IV B Mühlberg, Stalagu IV E Altenburg w Turyngii, skąd 12 grudnia 1944 roku przeniesiono ją do Stalagu IX C Bad Sulza
Losy po wyzwoleniu:
W sierpniu 1945 roku powróciła do kraju i została zarejestrowana przez PCK
Losy po wojnie:
Artystka-plastyk, ceramiczka i projektantka przemysłowa. Po wojnie w latach 1948–1951 studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni ceramicznej Julii Kotarbińskiej. Uprawiała rzeźbę ceramiczną i wzornictwo przemysłowe. W okresie 1956–1966 pracowała jako projektantka w Zakładzie Ceramiki Instytutu Wzornictwa Przemysłowego. Wraz z Henrykiem Jędrasiakiem, Mieczysławem Naruszewiczem i Lubomirem Tomaszewskim tworzyła zespół, któremu powierzono zaprojektowanie nowoczesnej rzeźby kameralnej. Efekty ich prac znane są jako "figurki ćmielowskie". 33 modele z tego zbioru zidentyfikowano jako prace Hanny Orthwein. Są to formy przedstawiające głównie świat zwierzęcy. Artystka projektowała również dzbany i wazony ceramiczne, kafle malowane i biżuterię. Prace artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, muzeum w Toruniu.
Wystawy zbiorowe:
- 1952 – I Ogólnopolska Wystawa Architektury Wnętrz i Sztuki Dekoracyjnej, Zachęta
- 1954 – I Ogólnopolska Wystawa Ceramiki i Szkła Artystycznego, Wrocław
- 1958 – Wystawa Porcelany Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, Kordegarda
- 1960 – II Ogólnopolska Wystawa Ceramiki i Szkła Artystycznego, Wrocław
- 1963 – Polnisches Glass und Keramik, Berlin
- 1963 – Wystawa Szkła i Ceramiki, Sofia
- 1963 – Wystawa Biżuterii Artystycznej, Moskwa
- 1969 – XXV-lecie PRL — Ceramika i Szkło, Wrocław
- 1969 – Wzornictwo w Przemyśle Szklarskim i Ceramicznym, IWP
Nagrody :
- 1957 – I nagroda na Wystawie Pamiątkarstwa Warmii i Mazur
- 1961 – nagroda Ministra Kultury i Sztuki za współpracę z przemysłem
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Polski Czerwony Krzyż - kartoteka ogólna. Ilustracje: Kolekcja porcelanowych figurek autorstwa Hanny Orthwein zaprojektowanych w latach 1956–1966 w Zakładzie Ceramiki Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, znane powszechnie jako tzw. "figurki ćmielowskie" (figurki wytwarzane były przez Zakłady Porcelany Stołowej "Ćmielów" w Ćmielowie) - fot. domena publiczna.
Literatura:
Barbara Banaś: Polski new look. Ceramika użytkowa lat 50. i 60. Wrocław: Studio Baka, 2011. ISBN 978-83-933926-0-5. Joanna Hübner-Wojciechowska: Lata 60. XX wieku. Sztuka użytkowa. Warszawa: Arkady, 2014. ISBN 978-83-213-4856-8.
