Data urodzenia:
1911-06-21
Miejsce urodzenia:
Jordanowice powiat Grodzisk Mazowiecki
Imiona rodziców:
Bronisław - Jadwiga z domu Ciświcka
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
W latach 1921-1929 uczennica Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Unii Lubelskiej w Lublinie. W październiku 1929 r. rozpoczęła studia polonistyczne i historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ze studiów polonistycznych zrezygnowała po roku nauki, natomiast studia historyczne ukończyła w 1933 r. pisząc u Aleksandra Kossowskiego pracę magisterską "Pamiętniki Kardynała de Retz jako źródło historyczne". W czasie studiów podjęła pierwsze próby pisarskie, otrzymując w 1931 r. nagrodę w konkursie pisma "Żołnierz Polski" za nowelę "Cabrera" oraz wyróżnienie w konkursie Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za powieść "Wojna grecka", poświęconą zamiłowaniom sportowym i filozoficznym Platona. Po ukończeniu studiów pracowała jako nauczycielka historii kolejno w szkole miejskiej w Niepołomicach i gimnazjum i liceum Krystyny Malczewskiej w Warszawie, gdzie zamieszkała w roku 1935. W 1936 r. otrzymała II nagrodę w konkursie wydawnictwa Książnica-Atlas organizowanym przez Polską Akademię Literatury za powieść "Żelazna brama", której bohaterem był cesarz Karol V Habsburg. W sierpniu 1939 r. ukończyła kolejną powieść "Kamienie wołać będą", której akcja osnuta jest wokół budowy katedry w Beauvais w XIII w. Jej druk uniemożliwił wybuch II wojny światowej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział V (Dowodzenie i Łączność) - Wydział V-k (Łączność konspiracyjna "15-K", "24-K", "55-K", "25-K", "49") - Biuro Szyfrów Zagranicznych - kierownik Biura. W latach 1943-1944 napisała powieść "Żniwo na sierpie" poświęconą C.K. Norwidowi.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział V (Dowodzenie i Łączność)
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny zamieszkała w Krakowie. W 1946 r. wydała "Kamienie wołać będą", za którą w 1948 r. otrzymała nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka, a w 1947 r. "Żniwo na sierpie". W latach 1945-1947 uczyła historii w Państwowym Liceum Handlowym w Krakowie. Równocześnie od 1945 r. publikowała w "Tygodniku Powszechnym oraz "Tygodniku Warszawskim". Od nr 3 (z września-grudnia 1946) redagowała razem ze Stanisławem Stommą miesięcznik "Znak". Po zawieszeniu miesięcznika w 1953 pracowała jako archiwistka w Bibliotece Kórnickiej (1955-1957). W 1954 r. opublikowała powieść "Przemija postać świata", której akcja toczy się w VI w. po Chrystusie, w chylącym się ku upadkowi Cesarstwie Rzymskim. W 1956 r. wydała zbiór opowiadań historycznych "Sir Tomasz More odmawia". Po wznowieniu działalności miesięcznika "Znak" w 1957 r. powróciła do jego redakcji, a w 1960 r. została redaktorem naczelnym pisma, zastępując Jacka Woźniakowskiego. Dla "Znaku" odkryła takich autorów jak Józef Tischner czy Henryk Elzenberg. Równocześnie publikowała również w "Tygodniku Powszechnym", będąc także przejściowo członkiem jego redakcji. W 1959 r. opublikowała "Opowieść o siedmiu mędrcach", poświęconą przedklasycznej Grecji, a w 1965 r. luźno opartą o dzieje własnej rodziny książkę "Apokryf rodzinny". W 1967 r. była delegatem na III Światowy Kongres Apostolstwa Świeckich w Rzymie. W 1970 r. wydała swoją ostatnią książkę, w której połączyła dwie prace "Labirynt" i "LLW, czyli co się może wydarzyć jutro". Utwory te były napisane w dwóch odmiennych stylach. Pierwszy, zbliżony do prozy poetyckiej, opisywał początki cywilizacji, akcja drugiego, mającego charakter dystopijnej powieści sensacyjnej, umieszczona była w przyszłości. W 1972 r. otrzymała nagrodę Fundacji Reinholda Schneidera z Hamburga. W 1973 r. przeszła na emeryturę i zrezygnowała z funkcji redaktora naczelnego "Znaku". Po przejściu na emeryturę wycofała się z działalności publicznej i publicystycznej. W 1975 r. sygnowała jednak "List 59", a w 1977 r. deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych. W ostatnich latach życia chorowała na gruźlicę.
Miejsce śmierci:
Kraków, pochowana na cmentarzu przy klasztorze benedyktynów w Tyńcu.
