Pseudonim:
"Irka"
Data urodzenia:
1923-10-21
Data śmierci:
-
Funkcja:
sanitariuszka
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Józef Michał - Eugenia z d. Kempisty
Wykształcenie:
Uczennica Państwowego Gimnazjum i Liceum Żeńskiego im. Emilii Plater ( matura w czerwcu 1942 roku zdana w ramach tajnych kompletów), następnie studentka Tajnych Studiów Medycznych doc. Jana Zaorskiego (zajęcia w Gimnazjum Górskiego, Warszawa ul. Hortensji 2, oficjalna nazwa szkoły: Prywatna Szkoła Zawodowa dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego, w rzeczywistości tajny wydział medyczny)
Udział w konspiracji 1939-1944:
Harcerka 15 WDH im. Królowej Jadwigi (hufiec Agrykola). W konspiracji od 1943 roku, wprowadzona przez koleżankę szkolną z Gimnazjum i Liceum im. Emilii Plater - Marię Kozak, ps. "Kazia". Od 1943 r. nauczycielka na tajnych kompletach na Pradze Południe
Praca przed Powstaniem:
Od 1942 r. pracuje jako wolontariuszka w szpitalu w miejscowości Mordy, powiat Siedlce.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa - Saska Kępa, ul. Paryska 6.
Miejsce koncentracji na godzinę „W”:
Praga - przydzielona do grupy por. „Zbrucza” (Stanisław Sękowski)
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Kampinos"
Szlak bojowy:
Praga - Targówek - Jabłonna - Kampinos - Jaktorów
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - ujęta po klęsce pod Jaktorowem we wsi Holendry Baranowskie, przewieziona do Pruszkowa, potem do Żyrardowa i dołączona do powstańców z Żoliborza. Jeniec Stalagu XI A Gross Lübars (podobóz Stalagu XI A Altengrabow), następnie w Stalagu VI C Oberlangen
Numer jeniecki:
46807
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu brał udział jej wuj, Wacław Chodowiec ps. „Śrubka”.
Losy po wojnie:
Po wojnie pozostaje w Belgii i kontynuuje studia medycyny na Uniwersytecie w Leuven. Wychodzi za mąż za Teodozjusza Chełmickiego. W połowie grudnia 1947 wypływa z Francji i przyjeżdża do Argentyny 11 stycznia 1948 roku. Matka dwóch synów : Wojciecha i Pawła. Członkini Koła Żołnierzy Armii Krajowej w Argentynie
Informacje dodatkowe:
Przydzielona do grupy por. „Zbrucza” do grupy mającej zaatakować most Kerbedzia. Po rozkazie wstrzymującym atak wycofuje się wraz z oddziałem na Targówek, a następnie do Jabłonny, na wschód od Warszawy. Po trzech nocach przebytych na małych wysepkach na Wiśle, nocą z 7 na 8 września z plutonem powstańców z Pragi pod dowództwem „Zbrucza” i oddziałem „Znicza” przedostaje przez Kępę Tarchomińską do Kampinosu. Batalion został włączony do struktury „Grupy Kampinos”. Hanna uczestniczyła w działaniach bojowych Grupy, aż do ostatniej bitwy pod Jaktorowem. Po bitwie wzięta do niewoli we wsi Holendry Baranowskie. Ostatni przydział : pułk "Palmiry-Młociny" - dawny 78. pp AK
Nazwisko po mężu:
Chełmicka Hanna Irena
Publikacje:
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 5, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego A-Kö / red. nauk. Piotr Rozwadowski, Wyd. "Bellona”, Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2002.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Hanna Irena Chodowiec, fot. z archiwum rodzinnego udostępnione przez p. Marię Ciupalską.

Hanna Irena Chodowiec, fot. z archiwum rodzinnego udostępnione przez p. Marię Ciupalską.

Nasz newsletter