Data urodzenia:
1920-03-18
Stopień:
starszy sierżant
Imiona rodziców:
Brunon - Wanda
Wykształcenie do 1944 r.:
W 1938 r. przyjechała z Wołynia do Warszawy, gdzie rozpoczęła studia w Szkole Głównej Handlowej. Po wybuchu wojny pozostała w stolicy.
Pseudonimy:
"Haluta", "Hania"
Udział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania)
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sztab - WSOP
Szlak bojowy:
Mokotów - kanały - Śródmieście Południe - kanały - Mokotów. Jako łączniczka przenosiła kanałami meldunki pomiędzy dowódcą pułku "Baszta" płk. "Danielem" (Stanisław Kamiński) a jego przełożonymi w Śródmieściu Południowym. Podczas jednej z takich misji wyszła niewłaściwym włazem i została ujęta przez Niemców.
Losy po Powstaniu:
Wywieziona z Warszawy z ludnością cywilną; trafiła do obozu w Niemczech, pod koniec wojny znalazła się w kobiecym Stalagu VI C Oberlangen (na liście kobiet-jeńców tego obozu nie figuruje). Stalag został wyzwolony 12.04.1945 r. przez kombinowany patrol 3. szwadronu 10. Pułku Strzelców Konnych 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu została wcielona do 8. batalionu strzelców 3. Brygady Strzelców; pracowała w świetlicy obozowej, gdzie poznała żołnierza 1. DPanc, Wincentego Lubomirskiego, którego wkrótce poślubiła. Po demobilizacji wyjechała z mężem do Polski. Początkowo mieszkali w Wałbrzychu, następnie w Kadynach.
Nazwisko po mężu:
Halina Lubomirska
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Medal Wojska, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy
