Data urodzenia:
1894-10-09
Funkcja:
dowódca zgrupowania
Stopień:
podpułkownik służby stałej piechoty
Miejsce urodzenia:
Łagowo
Pseudonimy:
"Paweł", "2808"
Przebieg służby wojskowej:
Od 1914 służył w armii niemieckiej, gdzie otrzymał stopień podporucznika. Od grudnia 1918 uczestnik przygotowań do powstania w rejonie Leszna, a następnie uczestnik powstania wielkopolskiego, jako dowódca batalionu. Od kwietnia 1919 oficer w 1 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W szeregach pułku, w stopniu porucznika, jako dowódca 6 kompanii, brał udział w walkach pod Lwowem i Stryjem w marcu 1919, oraz w wojnie polsko-bolszewickiej 1920. 15 sierpnia 1920 został odznaczony w Dęblinie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari przez wizytującego oddziały Józefa Piłsudskiego. W styczniu 1921 wraz z grupą oficerów był skierowany, jako ochotnik, przez Dowództwo Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu do Dowództwa Obrony Plebiscytu. W 1921 w III powstaniu śląskim dowodził w stopniu kapitania 8 Pszczyńskim Pułk Piechoty, zwanym "pułkiem Rataja". Wraz ze swoim pułkiem walczył w bitwie w rejonie Góry św. Anny.
W 1923 pełniący obowiązki dowódcy, a następnie dowódca batalionu 58 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Awansowany do stopnia majora, ze starszeństwem od 1 lipca 1923 r. Od 1932 do 1939 komendant Powiatowej Komendy Uzupełnień w Toruniu.
Kapitan ze starszeństwem od 1 czerwca 1919
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Uczestnik kampanii wrześniowej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - dowódca odwodu. W trakcie okupacji zastępca komendanta formacji "Korpus Zachodni", tworzonej od 1941 przez Armię Krajową z przesiedlonych mieszkańców Wielkopolski i Pomorza. W połowie 1941 wyznaczony przez dowódcę AK gen. Stefana Roweckiego] komendantem okręgu AK w Rzeszy (ostatecznie funkcji nie objął). Związany z konspiracją Stronnictwa Narodowego. Od lipca 1944 komendant okręgu warszawskiego Narodowej Organizacji Wojskowej.
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - zgrupowanie "Paweł" - dowódca zgrupowania. W trakcie Powstania Warszawskiego, dowódca odwodu Okręgu Warszawskiego AK, tworzącego od 3 sierpnia Zgrupowanie "Paweł (Batalion NOW-AK "Antoni" oraz Batalion "Wigry"), podporządkowanego Zgrupowaniu "Radosław". Od 2 sierpnia walczył na Woli w rejonie cmentarzy, 6 sierpnia wycofując się na Stare Miasto. Od 13 sierpnia był dowódcą odcinka północnego, w Grupie AK Północ. Po przejściu do Śródmieścia, 5 września objął dowództwo zachodniego odcinka obrony, zaś od 20 września 1944 r. objął dowództwo 15. Pułku Piechoty "Wilków" AK.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułk piechoty AK "Wilków".
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec obozów 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), Stalagu VIIA Murnau, Oflagu II C Woldenberg.
Losy po wojnie:
Powrócił do Poznania.
Odznaczenia:
Odznaczony w 1920 Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (24 stycznia 1958),
Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Górczyński w Poznaniu, kwatera III-8-21
Literatura:
Maciej Kledzik: "Smak głodu. III Batalion "Gurt" po kapitulacji Powstania Warszawskiego". Warszawa: BICO, 1996
