Data urodzenia:
1905-02-20
Stopień:
kapral podchorąży rezerwy łączności (1931) - podporucznik rezerwy łączności (1933) - porucznik
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Anna z domu Chiżyńska
Wojną obronna 1920 r.:
Ochotnik z grupy starszych harcerzy 17 drużyny im. gen. Jakuba Jasińskiego przy IV Gimnazjum im. Kr. Władysława IV. Od maja 1920 r. przydzielony do III batalionu 205 pp Legionów i po przeszkoleniu w 36 pp na Pradze skierowany w grupie fortyfikacyjnej na linię Radzymin – Ossów w czasie ofensywy bolszewickiej (14 sierpnia poległ tam ich kapelan ks. Ignacy Skorupka). W październiku 1920 r. zwolniony ze służby w celu kontynuowania nauki w 5 klasie ww. gimnazjum.
Wykształcenie do 1939 r. :
„Dużą maturę” zdał w IV Gimnazjum im. Kr. Władysława IV w Warszawie w 1925 r. W latach 1925-1928 r. studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, egzamin ogólny zdał 30 czerwca 1928 r., w latach 1928-1935 r. studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, dyplom uzyskał 26 czerwca 1935 r. W trakcie studiów ukończył w Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu Szkołę Podchorążych Rezerwy Wojsk Łączności.
Wojnna obronna 1939 r. :
Zmobilizowany 30 sierpnia1939 r. do udziału w wojnie z Niemcami jako d-ca plutonu 2 kompanii marszowej I. batalionu Zgrupowania Wojsk Łączności (d-ca płk Wojciech Szafran) i 2 września skierowany z Zegrza na front. Ranny w walkach odwrotowych umieszczony po operacji w szpitalu wojennym nr 504 w Tarnopolu gdzie pełnił funkcję sanitariusza przy ciężej rannych. Po zajęciu szpitala przez Sowietów 18-19 września, wpisany do ewidencji jako żołnierz-sanitariusz pracował przymusowo aż do likwidacji szpitala 1.11.1939 r. Ranni oraz personel lekarski w stopniach oficerskich zostali wywiezieni do ZSRS a sanitarny personel pomocniczy zwolniony. Jako cywil został zatrudniony 1.11.1939 r. w szpitalu miasta Tarnopola przez polskiego dyrektora (dr chirurg J. Mostowy) gdzie pracował w charakterze pomocnika w laboratorium klinicznym do 22 listopada 1941 r. a 27 listopada 1941 r. powrócił do Warszawy gdzie od lutego 1942 r. aż do PW pracował w Izbie Emerytur i Rent (Rentenkammer) kierowanej przez p. Linkera przedwojennego naczelnika.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od lutego 1942 r. - VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 2 Rejon - zgrupowanie 654
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, ul. Kowieńska 11
Oddział:
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 2 Rejon - zgrupowanie 654
Rodzeństwo uczestniczące w Powstaniu Warszawskim:
Losy po wojnie:
Po wojnie nadal mieszkał na Warszawskiej Pradze a później ponownie jak przed wojną na Boernerowie. W latach 1945-1950 pracował jako naczelnik wydziału w Ministerstwie Aprowizacji. W latach 1950-1952 jako z-ca naczelnika wydziału w Ministerstwie Finansów. W latach 1952-1955 jako starszy inspektor w Instytucie Organizacji i Mechanizacji Budownictwa. Od 1955 r. do przejścia na emeryturę w lipcu 1970 r. pracował jako starszy radca w Ministerstwie Zdrowia. Społecznik, działał w Komisjach społecznych przy ZBOWiD oraz przy Zarządzie Dzielnicy Wola, od 1973 r. radca prawny Dzielnicy Wola.
Awanse i Odznaczenia:
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi (1939), Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż za Udział w Wojnie 1918-1921, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Medal Zwycięstw i Wolności 1945, Odznaka Grunwaldzka, Złota odznaka honorowa: „Za zasługi dla Warszawy”. Za zasługi dla obronności kraju Rozkazem Personalnym nr 158 Ministra Obrony Narodowej z dn. 26.09.1984 r. awansowany na stopień kapitana ponownie w 1990 r. Rozkazem Personalnym nr 160 Ministra Obrony Narodowej z dn. 1.10.1990 r. awansowany na stopień majora.
Awanse i Odznaczania - informacje nie potwierdzone:
Według kopii zaświadczeń datowanych na 17.08.1944 r.
1 i
2 miał zostać awansowany Rozkazem Personalnym nr 32 Komendanta Obwodu Praga na stopień kapitana ze starszeństwem z dn. 15.08.1944 r. i odznaczony w tym samym rozkazie Krzyżem Walecznych. Zaświadczenia zostały podpisane przez
Zygmunta Lewandowskiego ps. Kat d-cę 654 zgrupowania oraz Komendanta Obwodu Praga
Antoniego Żurowskiego ps. Bober. W wyżej wymienionym rozkazie jednakże brak jest informacji o awansie oraz nadaniu Krzyża Walecznych.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Miejsce pochowania:
Cmentarzu Powązkowski (Stare Powązki) kwatera 33, rząd 6, grób 25
Losy rodziny w trakcie okupacji i Powstania Warszawskiego:
Jego syn pierworodny Tadeusz ur. 30.07.1938 r. zginął 25.09.1939 r. wraz z częścią rodziny żony zd. Bilińskiej w gruzach kamienicy na ul. Mokotowskiej przy Pl. Zbawiciela, w wyniku bombardowania Warszawy przez agresora niemieckiego. Ojciec
Jan zginął w trakcie Powstania Warszawskiego 2.08.1944 r. na Pradze. Bracia Stanisław Witold ur. 8.05.1918 r. w Warszawie wychowanek gimnazjum Władysława IV w Warszawie, podchorąży AK został zabrany z mieszkania przy ul. Ząbkowskiej 41 w nocy 18.05.1943 r. i uwięziony na Pawiaku. 29.05.1943 r. został rozstrzelany w ruinach Getta. Janusz ur. 2.04.1924 r. w Warszawie po Powstaniu Warszawskim trafił na roboty do Breslau (Wrocławia) następnie w niewyjaśnionych okolicznościach został zabrany do KL Gross-Rosen skąd 16.02.1945 r. trafił do KL Mauthausen gdzie otrzymał nr 129550 i tam zmarł 6.03.1945 r. Obaj bracia zostali upamiętnieni symbolicznie na tablicy epitafijnej na grobie Feliksa na Starych Powązkach.
Publikacje:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, Tom 6, Warszawa 2004, s. 640
Źródła:
Archiwum Zakładowe Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych; Materiały udostępnione przez córkę p. Krystynę Głowacką oraz bratanka p. Andrzeja Wieluńskiego
