Data urodzenia:
1924-01-02
Miejsce urodzenia:
Gusin powiat Otwock
Imiona rodziców:
Józef - Marianna z domu Jakubowska
Działalność do 1939 r.:
Do wybuchu wojny był członkiem organizacji młodzieżowej „Orlęta", której dowódcą był Stanisław Srzednicki (Organizacja Orląt Związku Strzeleckiego w Warszawie)
Udział w wojnie obronnej 1939 roku:
Do 8 września 1939 r. na polecenie S. Srzednickiego odbywał dyżury telefoniczne w świetlicy Związku Strzeleckiego przy ul. Jagiellońskiej.
Wykształcenie do 1944 r.:
Od 1941 roku uczył się w szkole zawodowej przy ul. Kawęczyńskiej i na tajnych kompletach Gimnazjum im. Władysława IV. Uczestniczył w szkoleniu w zakładach motorowych inż. Krasuckiego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od czerwca 1940 roku działał w konspiracji , w jego mieszkaniu odbywały się zaprzysiężenia Orląt z Targówka. W 1943 roku zadenuncjowany Niemcom i był poszukiwany przez gestapo. Ukrywał się na Pradze. W tym czasie ukończył kurs podoficerski i został mianowany na stopień kaprala. Przydział w lipcu 1944 r.:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - Oddział IV (kwatermistrzowski) - Szefostwo motoryzacji ("Benzyna") - kompania motorowa "Orlęta"
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Rajgrodzka 14 m.5
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Sienkiewicz", następnie odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Gozdawa" - kompania motorowa "Orlęta" - II pluton, następnie 1. kompania "Wypadowa".
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ. Uczestniczył w ataku na Państwową Wytwórnię Papierów Wartościowych, obronie barykad na ul. Senatorskiej i Miodowej oraz w natarciu podjętym z Banku Polskiego w celu przebicia oddziałów staromiejskich do Śródmieścia. Po upadku Starego Miasta przeszedł kanałami do Śródmieścia, gdzie walczył e rejonie Nowego Światu.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - po Powstaniu przebywał w niewoli niemieckiej w Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola) a następnie w Stalagu VII-B Memmingen w Bawarii.
Losy po wyzwoleniu:
Oswobodzony przez armię amerykańską wstąpił do 2. Korpusu PSZ na Zachodzie.
Losy po wojnie:
Po demobilizacji , w lutym 1947 roku powrócił do kraju. Był w zainteresowaniu Wydziału III UBP Warszawa. Jako byłemu żołnierzowi PSZ władze komunistyczne uniemożliwiały mu zatrudnienie w firmach państwowych. Dopiero w 1950 roku mógł podjąć pracę kierowcy mechanika w dziale badań drogowych w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji w Warszawie. Ukończył kurs mistrzowski mechanika samochodowego, a następnie prowadził w tejże instytucji kursy prawa jazdy na wszystkie kategorie. Pracował również w sekcji Inspektoratu Ruchu Drogowego przy kontroli stanu technicznego pojazdów ciężarowych i autobusów w różnych bazach na terenie Warszawy. Zrezygnował z tej formy pracy po włączeniu sekcji do ORMO. W 1982 roku przeszedł na emeryturę, jednak nadal do 1994 roku pracował w Państwowym Instytucie Motoryzacji w niepełnym wymiarze godzin.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowy Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Medal Wojska, Medal za Warszawę 1939 -1945.
Miejsce pochówku :
Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kw. 75 A - rząd 3, grób 6. Pochowany wraz z żoną
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. ,
BIP IPN Informację o śmierci przekazał wnuk Powstańca, p. Tomasz Muszyński
Publikacje:
Marek Gałęzowski: Orlęta Warszawy. Organizacja Orląt Związku Strzeleckiego w Warszawie. Działalność przedwojenna, konspiracyjna i losy powojenne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2009
Archiwum Historii Mówionej: