Data urodzenia:
1921-05-20
Funkcja:
łączniczka - sanitariuszka
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
... - Janina
Wykształcenie do 1944 r.:
Maturę zdała na tajnych kompletach, po czym była studentką Wydziału Aktorskiego podziemnego PIST w Warszawie (Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej). Zajęcia teatralne z jej udziałem odbywały się na Żoliborzu.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - II Oddział (Informacyjno-Wywiadowczy) - Kontrwywiad. Do jej zadań należało m.in. ostrzeganie osób zagrożonych aresztowaniem przez Gestapo.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - VI Oddział BIP (Biuro Informacji i Propagandy). Podczas Powstania zadebiutowała jako reportażystka "Biuletynu Informacyjnego" BIP KG AK.
Dzielnica:
Śródmieście Północ.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu IV-B/H Zeithain.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu z niewoli powróciła do kraju latem 1945 r. W Krakowie odnalazła rodzinę i tam też zdała ostatni egzamin aktorski - w Studio Teatralnym Iwo Galla działającym przy Starym Teatrze. Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (uczestniczyła w powojennej inwentaryzacji kaplicy Zygmuntowskiej) i na Uniwersytecie Łódzkim. Do końca lat 40. występowała w teatrach krakowskich (głównie poranki dla dzieci), łódzkich i wrocławskich. Jesienią 1949 r. zamieszkała na stałe we Wrocławiu, gdzie wyszła za mąż za inż. Zbigniewa Szmorlińskiego, wykładowcę Politechniki Wrocławskiej.
W roku 1947 zadebiutowała w prasie, rok później w radiu (słuchowisko "Eglantyna"), a na scenie w 1953 r. ("Tor przeszkód" - wodewil sportowy w trzech aktach), w literaturze w 1963 ("Ślady na oceanie" - zbiór reportaży). Od 1958 r. pracowała w Redakcji Rozrywki rozgłośni wrocławskiej Polskiego Radia jako współautorka programu "Studio 202”; była też wieloletnim współpracownikiem Programu III Polskiego Radia. Największą popularność przyniósł jej cykl "Z pamiętnika młodej lekarki” (jej teksty oraz niezapomniana rola "Młodej lekarki"; w słuchowiskach partnerował jej Jan Kaczmarek). Wraz z członkami Kabaretu "Elita" występowała także w radiowym cyklu "Rycerzy trzech" (emisja od połowy lat 70. we wrocławskim Studio 202 i ogólnopolskim magazynie "60 minut na godzinę"). Jej życiową pasją były podróże, które zaowocowały kilkunastoma zbiorami reportaży wydawanych już od 1963 r. Po wprowadzeniu stanu wojennego (13.12.1981) została usunięta z Polskiego Radia. W drugim obiegu ukazał się jej zbiór felietonów pt. "Pięć lat". W 2007 r. odmówiła złożenia oświadczenia lustracyjnego. W liście przesłanym do redakcji gazet napisała: "Chcę się w ten sposób pożegnać z moimi słuchaczami, ponieważ nie podpisałam pisemka, które należało podpisać, aby udowodnić, że się nie jest wielbłądzicą”. Do października 2010 r. była felietonistką "Tygodnika Powszechnego".
Twórczość:
"Ślady na oceanie” (1963), "Przygoda w Lagos” (1964), "Czekanie na pilota” (1966), "Blizna” (1969), "Santa Maria” (1971),
"Kołysanie” (1972), "Prędzej” (1972), "Inny rytm” (1974), "Camping” (1977), "Miłość w odcieniu ochry” (1979), "Tunes, Tunes” (1979), "Moi przyjaciele Latynosi” (1981), "Bizary” (1987), "Pięć lat” (1988), "Trasy: półprzewodnik turystyczny” (1989), "Obecność” (autobiografia, 1992), "Skrwawione wzgórza Afryki” (1996).
Nagrody - wyróżnienia:
W 1977 r. otrzymała nagrodę miasta Wrocławia, a w 1999 r. - nagrodę Prezydenta Wrocławia.
Publikacje:
Włodzimierz Wnuk "Byłem z Wami" Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa , 1985 .