Pseudonim:
"Wanda II"
Data urodzenia:
1921-05-20
Data śmierci:
2011-05-17
Funkcja:
łączniczka - sanitariuszka
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
... - Janina
Wykształcenie do 1944 r.:
Maturę zdała na tajnych kompletach, po czym była studentką Wydziału Aktorskiego podziemnego PIST w Warszawie (Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej). Zajęcia teatralne z jej udziałem odbywały się na Żoliborzu.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - II Oddział (Informacyjno-Wywiadowczy) - Kontrwywiad. Do jej zadań należało m.in. ostrzeganie osób zagrożonych aresztowaniem przez Gestapo.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - VI Oddział BIP (Biuro Informacji i Propagandy). Podczas Powstania zadebiutowała jako reportażystka "Biuletynu Informacyjnego" BIP KG AK.
Dzielnica:
Śródmieście Północ.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu IV-B/H Zeithain.
Numer jeniecki:
298454
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu z niewoli powróciła do kraju latem 1945 r. W Krakowie odnalazła rodzinę i tam też zdała ostatni egzamin aktorski - w Studio Teatralnym Iwo Galla działającym przy Starym Teatrze. Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (uczestniczyła w powojennej inwentaryzacji kaplicy Zygmuntowskiej) i na Uniwersytecie Łódzkim. Do końca lat 40. występowała w teatrach krakowskich (głównie poranki dla dzieci), łódzkich i wrocławskich. Jesienią 1949 r. zamieszkała na stałe we Wrocławiu, gdzie wyszła za mąż za inż. Zbigniewa Szmorlińskiego, wykładowcę Politechniki Wrocławskiej. W roku 1947 zadebiutowała w prasie, rok później w radiu (słuchowisko "Eglantyna"), a na scenie w 1953 r. ("Tor przeszkód" - wodewil sportowy w trzech aktach), w literaturze w 1963 ("Ślady na oceanie" - zbiór reportaży). Od 1958 r. pracowała w Redakcji Rozrywki rozgłośni wrocławskiej Polskiego Radia jako współautorka programu "Studio 202”; była też wieloletnim współpracownikiem Programu III Polskiego Radia. Największą popularność przyniósł jej cykl "Z pamiętnika młodej lekarki” (jej teksty oraz niezapomniana rola "Młodej lekarki"; w słuchowiskach partnerował jej Jan Kaczmarek). Wraz z członkami Kabaretu "Elita" występowała także w radiowym cyklu "Rycerzy trzech" (emisja od połowy lat 70. we wrocławskim Studio 202 i ogólnopolskim magazynie "60 minut na godzinę"). Jej życiową pasją były podróże, które zaowocowały kilkunastoma zbiorami reportaży wydawanych już od 1963 r. Po wprowadzeniu stanu wojennego (13.12.1981) została usunięta z Polskiego Radia. W drugim obiegu ukazał się jej zbiór felietonów pt. "Pięć lat". W 2007 r. odmówiła złożenia oświadczenia lustracyjnego. W liście przesłanym do redakcji gazet napisała: "Chcę się w ten sposób pożegnać z moimi słuchaczami, ponieważ nie podpisałam pisemka, które należało podpisać, aby udowodnić, że się nie jest wielbłądzicą”. Do października 2010 r. była felietonistką "Tygodnika Powszechnego".
Twórczość:
"Ślady na oceanie” (1963), "Przygoda w Lagos” (1964), "Czekanie na pilota” (1966), "Blizna” (1969), "Santa Maria” (1971), "Kołysanie” (1972), "Prędzej” (1972), "Inny rytm” (1974), "Camping” (1977), "Miłość w odcieniu ochry” (1979), "Tunes, Tunes” (1979), "Moi przyjaciele Latynosi” (1981), "Bizary” (1987), "Pięć lat” (1988), "Trasy: półprzewodnik turystyczny” (1989), "Obecność” (autobiografia, 1992), "Skrwawione wzgórza Afryki” (1996).
Nagrody - wyróżnienia:
W 1977 r. otrzymała nagrodę miasta Wrocławia, a w 1999 r. - nagrodę Prezydenta Wrocławia.
Miejsce śmierci:
Wrocław
Publikacje:
Włodzimierz Wnuk "Byłem z Wami" Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa , 1985 .
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Powstanie Warszawskie : pracownicy Departamentu Informacji Delegatury Rządu czytają  powstańczy "Biuletyn Informacyjny". Na zdjęciu od lewej: Stanisław Roskosz, Ewa Szumańska, Włodzimierz Wnuk.

Powstanie Warszawskie : pracownicy Departamentu Informacji Delegatury Rządu czytają powstańczy "Biuletyn Informacyjny". Na zdjęciu od lewej: Stanisław Roskosz, Ewa Szumańska, Włodzimierz Wnuk.

Legitymacja AK. Zbiory AR MPW

Legitymacja AK. Zbiory AR MPW

Ewa Szumańska

Ewa Szumańska

Fot. Archiwum Ewy Szumańskiej

Fot. Archiwum Ewy Szumańskiej

"Z pamiętnika młodej lekarki" - pacjent Jan Kaczmarek i młoda lekarka - Ewa Szumańska.

"Z pamiętnika młodej lekarki" - pacjent Jan Kaczmarek i młoda lekarka - Ewa Szumańska.

Nasz newsletter