Data urodzenia:
1930-09-09
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Jadwiga z domu Mulak
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Wronia 32 m 63.
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - II batalion "Lecha Grzybowskiego" - 2, następnie 5. kompania - ochotnik.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ. 2 lub 3 sierpnia 1944, razem z kolegami pomagał w budowie barykady Wronia róg Łuckiej wznoszonej przez żołnierzy z oddziału kpt. "Sosny" (Gustaw Billewicz) oraz dostarczał żołnierzom żywność, wodę i papierosy (oddział ten 3 sierpnia opuścił okolicę). 5 sierpnia przyjęty do oddziału ppor. "Janusza" (Janusz Domański), który stanowił 2., a następnie 5. kompanię II batalionu zgrupowania "Chrobry II" dowodzonego przez por. "Lecha Grzybowskiego" (Wacław Zagórski). Po złożeniu przysięgi otrzymał pseudonim "Chyży" oraz legitymację strzelca - łącznika AK uprawniającą do poruszania się po terenie Śródmieścia Północnego.
Odniesione rany:
27 sierpnia 1944 r. na ul. Siennej, gdy szedł do Komendy Rejonu, dostał się pod ostrzał miotacza min (tzw. "krowy") i został ciężko ranny. Jego stan był na tyle poważny, że początkowo umieszczono go jako poległego w kostnicy szpitala przy ul. Złotej, gdzie ocknął się i zdołał przywołać pomoc. Po zbombardowaniu szpitala na ul. Złotej przeniesiony do szpitala polowego w Hotelu "Terminus" przy ul. Chmielnej 28. W tym szpitalu amputowano mu lewą nogę powyżej kolana.
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji Powstania 7 lub 8 października miał być wywieziony w grupie rannych jeńców do Stalagu XI A Altengrabow. Jako młodociany i znajdujący się w bardzo ciężkim stanie, został przez polskich kolejarzy wykradziony z tego transportu i umieszczony w cywilnym obozie przejściowym w Pruszkowie (Dulag 121), skąd tego samego dnia sanitariusz - Polak, przetransportował go do szpitala RGO w Komorowie. W lutym 1945 r. powrócił do Warszawy, gdzie po kilku miesiącach odnalazł rodziców.
Losy po wojnie:
W 1951 r. zatrzymany przez UB jako podejrzany o założenie tajnej organizacji młodzieżowej w LO im . Gen Józefa Sowińskiego w Warszawie przy ul. Młynarskiej 2 (obecnie ul. Rogalińska 3). Choć dochodzenie nie wykazało jego winy - ani nawet istnienia organizacji - znalazł się "na indeksie", w związku z czym do roku 1952 lub 1953 nie dopuszczano go do studiów. Po wielu staraniach został przyjęty do nowo utworzonej filii UW w Białymstoku.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, teczki personalne uczestników PW, informacja o śmierci zgłoszona przez rodzinę Powstańca do Działu Kombatanta MPW
