Losy po wojnie:
Po wojnie zajęła się literaturą, wiążąc się zawodowo z Państwowym Instytutem Wydawniczym, w której to oficynie pełniła funkcję kierownika redakcji. Uznana tłumaczka literatury czeskiej i słowackiej, m.in. Kundery, Čapka, Hrabala, wielokrotnie nagradzana za swą pracę - która była jej wielką miłością i pasją - nagrodami
i wyróżnieniami, m.in. Nagrodą Literacką dla Tłumaczy ZAiKS-u. Zadebiutowała w 1955 r. Przetłumaczyła m. in. "Listy z Anglii", "Krakatit", "Osiem twarzy mistrza Foltyna "Karela Čapka, czeskich i słowackich prozaików: Olgę Scheinpflugovą, Vladimíra Párala, Josefa Tomana, Jana Šmida, Norberta Frýda, Jana Otčenáška, Jaroslava Foglara, Zdenka Pluhařa, Ludmilę Freiovą, Jaroslava Havličak, Jiřiego Marka, Ladislava Fuksa, Bohumila Hrabala (Krwawa ballada), Josefa Škvorecký’ego (Lwiątko, Tchórze), Milana Kunderę (Żart, Śmieszne miłości). Przekładała również scenariusze dla filmu i telewizji.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, nekrolog w prasie, data emisji 10.08.2015, wspomnienie autorki na stronach Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz ZAiKS-u
