Data urodzenia:
1884-08-03
Funkcja:
szef sanitarny Obwodu
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 151 Miejsce: 30
Stopień:
podpułkownik lekarz
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Edward - Anna z domu Hoser
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
Jako uczeń został usunięty ze szkół za udział w demonstracji przeciw caratowi. Maturę zdawał jako ekstern w Baku.
Studiował antropologię w Zurychu i w 1907 r. otrzymał doktorat z filozofii. Następnie studiował medycynę w Bonn, Getyndze i Heidelbergu, gdzie otrzymał stopień doktora nauk medycznych, po czym pracował jako asystent w Katedrze Anatomii we Lwowie. W roku 1914 habilitował się z anatomii i antropologii oraz rozpoczął we Lwowie wykłady z anatomii prawidłowej i topograficznej. W 1915 r. był jednym z organizatorów Uniwersytetu Warszawskiego, w którym objął Katedrę Anatomii Prawidłowej. Pionier antropomorfologii części miękkich. W roku 1931 opublikował podręcznik "Anthropologie des parties molles”. Prowadził badania porównawcze części miękkich człowieka, a także z dziedziny ortopedii i rehabilitacji narządów ruchu. Członek Polskiej Akademii Umiejętności oraz fińskiej Akademii Nauk.
Służba wojskowa do 1939 r.:
W okresie I wojny światowej był żołnierzem Legionów Józefa Piłsudskiego i naczelnym lekarzem Polskich Sił Zbrojnych (1917-18).
Udział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - lekarz naczelny. W czasie okupacji organizator szkolenia inwalidów, uczestnik tajnego nauczania medycyny, twórca konspiracyjnej składnicy sanitarnej w Zamku Ujazdowskim. Dzięki jego staraniom na terenie Zamku w marcu 1941 r. powstał Zakład Szkolenia Inwalidów, który łącznie ze szpitalem przetrwał do wybuchu Powstania Warszawskiego. W latach 1939 i 1943 dwukrotnie więziony na Pawiaku. W latach 1940-1944 członek Rady Wydziału Lekarskiego Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego oraz wykładowca anatomii prawidłowej na tajnych kompletach tej uczelni. W tym samym okresie kierował Państwową Wytwórnią Protez przy ul. Kujawskiej 1. Jego podpis, obok ośmiu innych podpisów figuruje pod konspiracyjnym aktem zgonu marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sanitariat. Wobec odcięcia lekarza naczelnego Obwodu od terenu zajętego przez powstańców, z chwilą przybycia na Mokotów 2 sierpnia 1944 r. ppłk. prof. dr Edwarda Lotha objął funkcję szefa sanitarnego V Obwodu, potwierdzone nominacją z 18.08.1944 r. Po zbombardowaniu Szpitala ss. Elżbietanek przy ul. Goszczyńskiego 1, przeniósł część sanitariatu do willi na rogu Goszczyńskiego i Wejnerta. Jego ogromna energia, odwaga i żywotność przyczyniły się do opanowania paniki i chaosu w czasie samej ewakuacji i bezpośrednio po niej oraz do stworzenia w krótkim czasie szpitali zastępczych, umieszczonych w bezpiecznych stosunkowo miejscach.
Rodzina w Powstaniu Warszawskim:
Jego żona
Jadwiga, jako lekarz pracowała z nim w szpitalach mokotowskich. Poległa podczas bombardowania 15 września 1944 r. Syn,
Felicjan, był chirurgiem w szpitalu powstańczym przy ul. Mokotowskiej 55.
Odznaczenia:
Order Virtuti Militari V klasy, Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych (czterokrotnie), Krzyż Węgierskiej Korony III klasy, Honorowa Odznaka PCK.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Poległ wraz z żoną i córką Heleną podczas bombardowania w willi przy ul. Wejnerta 38.
Miejsce pochówku :
Ekshumowany w 1945 r., pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie, Kw. A27, rząd 12
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Archiwum Państwowe - listy ekshumowanych
