Data urodzenia:
1907-11-02
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 132 Miejsce: 39
Pseudonimy:
"Blacharz", "Janusz"
Miejsce urodzenia:
Libawa
Imiona rodziców:
Piotr - Kazimiera
Udział w konspiracji 1939-1944:
Żołnierz bazy "Start III" Centrali Zaopatrzenia Terenu dla Okręgu Nowogródzkiego AK. Prowadził remonty rusznikarskie i naprawy sprzętu.
Miejsce koncentracji przed Godziną "W":
Zbiórka żołnierzy "Startu III" odbyła się przy ul. Zielnej 30 m. 10, skąd wyruszono po uzbrojenie do magazynu przy ul. Pańskiej 3 i następnie na miejsce koncentracji na boisku "Skry", przy ul.Okopowej róg Mireckiego.
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Czata 49"
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Poległ na Woli 5 sierpnia 1944 r. podczas kontrataku zgrupowania "Radosław" u zbiegu ulic Tyszkiewicza i Długosza.
Odznaczenia:
3 maja 1944 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Pośmiertnie, rozkazem d-cy Batalionu „Czata 49” mjr „Witolda”, N 9 pkt 2d z 19.08.1944 r. został awansowany do stopnia st. strzelca z cenzusem (ps. „Janusz”)
Informacje dodatkowe:
W 1939 r. po wejściu Niemców do Warszawy i przejęciu przez nich zarządu Państwowych Zakładów Lotniczych, których był pracownikiem, mimo nacisków, kategorycznie odmówił pracy, motywując odmowę złym stanem zdrowia. Kilkakrotnie stawał przed komisją lekarską, aż w końcu został uznany za niezdolnego do pracy zawodowej.
W listopadzie 1940 r. otworzył w Warszawie, na ul. Grójeckiej 42, warsztat blacharski, w którym zatrudniał byłych pracowników PZL.
Na wiosnę 1941 r., wprowadzony prawdopodobnie przez inż. Witolda Popławskiego ps. „Skoda” podjął działalność konspiracyjną w ZWZ pod pseudonimem „Janusz”. Otrzymał przydział do organizacji dywersyjnej „Wachlarz” na V odcinku (łotewskim). W Centralnej kartotece został zarejestrowany pod pseudonimem „Janusz III” – nr NKC 235.
W swoim warsztacie blacharskim prowadził remonty rusznikarskie oraz miał magazyn broni i sprzętu wojskowego.
W 1943 r. , po likwidacji „Wachlarza” został skierowany do Kedywu KG AK Centrala Zaopatrzenia Terenu Baza III (nowogródzka). W dalszym ciągu remontował broń i magazynował materiały wojskowe. Zajmował się również organizowaniem wysyłek do Okręgu Nowogródzkiego AK.
Brał udział w różnych akcjach, m. in. w maju 1944 r. w ewakuacji skrytek z mieszkania aresztowanej skarbniczki Bazy Jadwigi Libert „Igi”.
W tym czasie, oprócz oficjalnego pseudonimu „Janusz” używał nadanego mu przez kolegów przezwiska „Blacharz”. Zwłoki Edwarda Krzyżewskiego wraz z innymi poległymi zebrano z pobojowiska w marcu 1945 r. i pochowano na tymczasowym cmentarzyku na ul. Górczewskiej r. Płockiej.
W 1947 r. cmentarzyk ten został zlikwidowany, a polegli zostali przeniesieni na stałe miejsce pochówku.
Zebrane informacje pozwalają wnioskować, że pogrzebani zostali jako NN na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze C10. Do tej pory w kwaterze tej odnaleziono dwóch poległych pochowanych pierwotnie w mogile na ul. Górczewskiej.
Protokoły z pierwszej ekshumacji nie zostały odnalezione, natomiast protokoły z ekshumacji ostatecznej znajdują się w PCK w Warszawie. Wynika z nich, co potwierdzają również zebrane relacje, że ranni w tym natarciu powstańcy zostali dobici przez Niemców strzałami w głowę.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Archiwum rodzinne - wspomnienia syna Janusza Krzyżewskiego, uzupełnienie nadesłała p. Dorota Krzyżewska
