Data urodzenia:
1905-10-10
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 205 Miejsce: 1
Stopień:
starszy sierżant
Pseudonimy:
"Czarny", "Major"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Wacław - Michalina z domu Skorupińska
Wykształcenie:
W 1911 r. powrócił z rodzicami z Syberii (Nowe Siodło, gubernia Tubolska) do Warszawy, gdzie ukończył Powszechną Szkołę Zborową, a potem 3 letnią Szkołę Zawodową im. Konarskiego.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W stopniu kaprala ukończył Szkołę Podoficerską przy 41. Pułku Piechoty w Suwałkach. W 1938 r. wraz ze swoim pułkiem brał udział w zajęciu Zaolzia.
Praca zawodowa:
Był pracownikiem oddziału "Podwoziownia" w Zakładach Spółki "Lilpop, Rau i Loewenstein" przy ul. Bema 65.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. uczestniczył w obronie stolicy, był łącznikiem Wolskiego Robotniczego Batalionu Obrony Warszawy w Forcie Bema.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od października 1939 r. był jednym z organizatorów III batalionu Oddziałów Wojskowych Polskiej Partii Socjalistycznej "Wolność - Równość - Niepodległość". Początkowo dowodził 2. kadrową kompanią batalionu, a następnie plutonem 321. Po aresztowaniu 6.04.1944 r. Stanisława Bieniasza, dotychczasowego organizatora i dowódcą III batalionu OW PPS im. Stefana Okrzei, objął funkcje dowódcy oraz szefa Wydziału Wojskowego Okręgu PPS-WRN Wola.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, ul. Bema 53
Oddział:
III Obwód "Waligóra" (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 3. Rejon (Bema) - III Batalion OW PPS im. Stefana Okrzei - szef polityczny batalionu, na Starym Mieście od 8.08.1944 r. - Grupa "Północ" - odwód dowódcy Grupy - odcinek "Kuba" - "Sosna" - VI Batalion Milicji PPS - pluton ppor. "Smyka" - od 16.08.1944 r. dowódca drużyny.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto.
Przez pierwszy tydzień sierpnia 1944 r. wraz z III batalionem OW PPS walczył na Woli w rejonie Wolska - Młynarska - Górczewska, po rozbiciu oddziałów III Obwodu przeszedł na Stare Miasto, gdzie walczył w rejonie: pl. Bankowy - Przejazd - Długa - Bielańska. W dniach 10-15 sierpnia 1944 r. z polecenia dowódcy Grupy "Północ" płk. "Wachnowskiego" (Karol Ziemski) prowadził instruktaż z obrony przeciwlotniczej. 10 sierpnia, wspólnie z Janem Kozłowskim "Iwanem", w Ogrodzie Krasińskich uruchomił działo zdobyte tego dnia na Stawkach. Od 16 sierpnia z plutonem ppor. "Smyka" walczył w Pałacu Mostowskich, Arsenale i Pasażu Simonsa.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego żona
Zofia była sanitariuszką III batalionu OW PPS, ciężko ranna, zamordowana przez Niemców 7.08.1944 r. w punkcie sanitarnym na Woli.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Poległ podczas bombardowania kwater batalionu w Pasażu Simonsa przy ul. Nalewki 2a. Ekshumowany 5.06.1946 r. z ruin Pasażu i pochowany w kwaterach obrońców Starego Miasta na Wojskowych Powązkach. Symboliczne miejsce jego pamięci znajduje się w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (al. 65 nr 80).
Odznaczenia i awanse:
Pośmiertnie 28.08.1944 r. odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany do stopnia podporucznika.
Źródła:
Ewangelicy warszawscy w walce o niepodległość Polski 1939-45. Słownik biograficzny, oprac. A.E.Janowska z zesp., Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie, Warszawa 2007.
