Powstańcze Biogramy - Edmund Ostanek

Pseudonim:

„Gasparone” | „Gaspar", „Sawicki”

Funkcja:

-

Stopień:

strzelec

Nazwisko konspiracyjne:

Sawicki

Miejsce urodzenia:

Ławrów

Imiona rodziców:

Franciszek - Ksenia z domu Sawicka

Wykształcenie lub zawód do 1944 r. :

Uczeń

Adres zamieszkania przed Powstaniem:

Warszawa, ul. Złota 73

Oddział:

Armia Krajowa - I Obwód „Radwan” (Śródmieście) - zgrupowanie „Chrobry II” - I batalion „Lecha Żelaznego” - 3. kompania „Zdunina” (por. Zbigniewa Bryma) - I pluton. Kolegami Edmunda z oddziału byli m. in. strz. Józef Wichrowski „Zając” (3. kompania, I pluton), st. strz. Jerzy Pawłowski „Delfin” ( I pluton), kpr. Jerzy Lubański „Ursus” (I pluton), st. strz. Zygmunt Biedrzycki „Wołodia”, ppor. Ryszard Jakubowski „Boruta”. Dowódcą drużyny był kpr. Wacław Kucharski „Janosik”, a dowódcami placówki dworcowej byli: por. Zbigniew Brym „Zdunin” (dowódca kompanii) i zastępca d-cy ppor. Władysław Mizielski „Piotr”. Kapelanem był ks. kpt Antoni Czajkowski „Badur”.

Szlak bojowy:

Śródmieście Północ - reduta "Dworzec Pocztowy" (tzw. "Żelazna Reduta")

Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):

28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułk piechoty AK "Wilków"

Losy po Powstaniu:

Niewola niemiecka - obóz przejściowy dla jeńców AK w Fabryce Kabli w Ożarowie, następnie skierowany do Stalagu 344 Lamsdorf (Stalag 318/VIII F) w Łambinowicach, z którego w dniu 23.11.1944 r. został przekazany do Stalagu XIII-D Nürnberg Langwasser, a później do Stalagu XIII-C w Hammelburgu. Wyzwolony przez wojska amerykańskie 6 kwietnia 1945 r.

Numer jeniecki:

105804 (w niewoli przebywał pod fikcyjnym nazwiskiem Edmund Sawicki)

Losy po wyzwoleniu:

Powrócił do kraju między czerwcem 1946 a lutym 1947. Według zaświadczenia PCK Edmund Ostanek (w dokumentach PCK jako Edmund Sawicki ur. 25.05.1925, nr jeniecki 105804) zarejestrował się dn. 29.07.1946 roku w Polskim Czerwonym Krzyżu w Warszawie jako osoba powracająca z niewoli niemieckiej ze Stalagu XIII-C w Hammelburgu w Dolnej Frankonii (Bawaria). Natomiast odpis zaświadczenia Państwowego Urzędu Repatriacyjnego mówi o rejestracji Edmunda Ostanka w dniu 11.02.1947 w Punkcie Przyjęć w Dziedzicach.

Miejsce śmierci :

Szczecin

Miejsce pochówku:

Cmentarz Centralny w Szczecinie, kwatera 78 C, rząd 9, grób 17

Informacje dodatkowe:

Będąc chory w Hammelburgu leżał w szpitalu z Wacławem Przybylskim, ówczesnym jeńcem z Powstania Warszawskiego, żołnierzem batalionu "Ruczaj", a późniejszym znanym redaktorem Polskiego Radia, z którym ponowny kontakt nawiązał w latach 60-tych.

Źródła:

Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Ostanek Edmund, ankieta-biogram, zgłoszenie p. Mieczysława Ostanka, kopie dokumentów ze zbiorów rodzinnych w tym: list Edmunda Ostanka do redakcji czasopisma "Za Wolność i Lud" - poszukiwanie towarzyszy broni, odpis zaświadczenia Państwowego Urzędu Repatriacyjnego o rejestracji w dniu 11.02.1947 Edmunda Ostanka w Punkcie Przyjęć w Dziedzicach, odpis pisma Biura Informacji i Poszukiwań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie z dn. 02.02.1973, skan skróconego aktu zgonu wystawionego przez USC w Szczecinie z dn. 17.10.1981 r.

Uwagi :

Spotykane dwa zapisy pseudonimu: „Gasparone” | „Gaspar".

Edmund Ostanek

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter