Data urodzenia:
1901-09-21
Funkcja:
zastępca dowódcy batalionu
Stopień:
rotmistrz rezerwy kawalerii
Miejsce urodzenia:
Gelendżyk - Kaukaz
Imiona rodziców:
Karol - Helena z domu Świętorzecka
Wykształcenie:
W 1918 r. ukończył w Moskwie Szkołę Realną Centralnego Komitetu Królestwa Polskiego. W 1922 r. rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Działał w Kole Sybiraków, wchodząc w skład jego zarządu. W 1924 wybrany został do zarządu Koła Inżynierii Lądowej. Odbywał praktyki wakacyjne (w 1925 w Oddziale Drogowym w Brześciu nad Bugiem, w 1926 przy budowie kolei w Serbii, w 1927 w Powiatowym Zarządzie Drogowym w Suwałkach, a w 1928 w firmie K. Rudzki i S-ka przy wzmocnieniu mostu przez Wisłę w Toruniu). W latach 1926-1928 był członkiem zarządu Bratniej Pomocy i wchodził do Rady Centrali Akademickich Bratniej Pomocy. Od lutego 1927 był asystentem prof. Henryka Czopowskiego. Dyplom Politechniki Warszawskiej, z oceną bardzo dobrą (projekt mostu drogowego przez rzekę Niemen pod Ogrodnikami) otrzymał w 1929 r.
Służba wojskowa przed 1939 r.:
Jesienią 1917 r. zgłosił się jako ochotnik do 8. kompanii "białej gwardii” broniącej w pobliżu placu Arbatskiego moskiewskiej Aleksandrowskiej Szkoły Wojskowej przed bolszewikami. W 1919 r. wstąpił do 1. Pułku Ułanów 5. Dywizji Syberyjskiej Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do 1. szwadronu 1. pułku ułanów polskich w Nowonikołajewsku, a w połowie lata skierowany został do pułkowej szkoły oficerskiej. Po kapitulacji dywizji, w styczniu 1920 uciekł z niewoli. Ponownie aresztowany został w Kańsku „za udział w organizacji kontrrewolucyjnej”. Uciekł z konwoju i ukrywał się do wiosny 1921 w tajdze syberyjskiej, przy pomocy polskich zesłańców politycznych. Do Polski powrócił 5 listopada 1921, zatrzymując się z matką w Milanówku. W 1926 r. mianowany podporucznikiem rezerwy w korpusie oficerów kawalerii i otrzymał przydział do 9. pułku strzelców konnych w Grajewie. W maju 1926 zgłosił się jako ochotnik do oddziału oficerskiego broniącego Pałacu Mostowskich przed oddziałami rządowymi. W latach 1928-1933 odbył ćwiczenia kolejno w 9. pułku strzelców konnych, w Centrum Broni Pancernej i w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie - wszystkie z wynikiem bardzo dobrym. 15 czerwca 1935 r. zakończył kurs dowódców szwadronów przy Brygadzie Kawalerii "Baranowicze".
Praca zawodowa do 1944 r.:
Po ukończeniu studiów kierował m.in. budową mostu drogowego w Ciecierzynie koło Lublina, był zastępcą kierownika budowy mostu przez Wisłę w Puławach (1931-1934), kierownikiem budowy nawierzchni betonowej na odcinku Traktu Gdańskiego pomiędzy Bielanami a Kazuniem (1935), nawierzchni betonowej drogi Warszawa-Modlin (1935-1936). W 1939 rozpoczął prace przygotowawcze do budowy drogi betonowej Warlubie-Lubichowo przez Puszczę Tucholską. W czasie okupacji niemieckiej pracował zarobkowo jako kierownik robót mostowych i drogowych m.in. przy renowacji dróg na trakcie Brzeskim i Lubelskim (1941), odbudowie mostu drogowego przez Dniestr w Haliczu (1941-1942), budowie spichrza zbożowego w Siedlcach (1943-1944).
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. jako porucznik rezerwy i dowódca plutonu w 4. pułku strzelców konnych z Płocka walczył w składzie Nowogródzkiej Brygadzie Kawalerii, dowodzonej przez gen. Władysława Andersa. Ranny pod Tarnowatką; uciekł z niewoli niemieckiej.
Pseudonimy:
"Pawłowski", "Maksymowicz”, "P”
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od grudnia 1939 roku - początkowo działał w "Pobudce” kierowanej przez por. Witolda Rościszewskiego, "Karlińskiego”. W 1940 r. "Pobudka” przekształcała się w organizację wojskową, wchodząc do Konfederacji Zbrojnej i współpracując ze Związkiem Walki Zbrojnej na odcinku dywersji, a w 1941 r. została wcielona do ZWZ, współpracując też z SOS-em (Społeczna Organizacja Samoobrony). E. Hera organizował "Pobudkę” na Pradze. Dokooptowany też został przez Rościszewskiego do tzw kierownictwa "Pobudki” (jego osobistego zespołu doradczego, w którym poza kpt. Stefanem Golędzinowskim "Golskim" był jeszcze Wacław Kozłowski "Grzybowski”, redaktor i wydawca pisma "Pobudka”). E. Hera zamieścił w "Pobudce” kilka artykułów na tematy społeczne i gospodarcze pod pseudonimami "Maksymowicz” i "P”. W 1943 r. otrzymał przydział do nowoutworzonego VI zgrupowania (dowódcą jego był kpt. "Golski”, zastępcą - por. rez. "Karliński") jako dowódca plutonu motocyklowego, który miał wtedy zorganizować. Kpt. "Golski” wraz z grupą oficerów 3. baonu pancernego postanowił odtworzyć ten baon z VI zgrupowania. Po aresztowaniu Rościszewskiego E. Hera objął funkcję zastępcy dowódcy 3. baonu pancernego "Golski”. W marcu 1943 r. awansowany został do stopnia rotmistrza rezerwy. Przydział w lipcu 1944 r. - Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 3. Rejon - VI zgrupowanie (batalion "Golski").
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód Śródmieście-Południe "Sławbor" - odcinek "Ratusz" - 3. batalion pancerny "Golski" - zastępca dowódcy batalionu.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel, następnie w Oflagu X C Lübeck.
Losy po wojnie:
Po po zakończeniu wojny powrócił do kraju. Od 1946 r. kierował m.in. robotami przy odbudowie mostów przez Odrę w Szczecinie, montażem hal przemysłowych w Nowej Hucie i robotami podziemnymi przy budowie metra w Warszawie (1951-1956). W latach 1956-1959 kierował robotami montażowymi w Egipcie (m.in. budowa zbiorników naftowych w Kairze, Aleksandrii i Suezie), a w latach 1963-1965 budową portu w Famaguście na Cyprze. Współpracował jako rzeczoznawca przy przesunięciu kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii na Lesznie (w związku z budową Trasy W-Z) i Pałacu Lubomirskich w Warszawie, oraz przy budowie Mostu Łazienkowskiego. Autor wspomnień "Z biegiem lat, z biegiem wydarzeń...", Tom I: - Wilno, Mińsk Litewski, Orsk, Moskwa, Syberia, lata 1904-1921, Wyd. "Verba" 1992, Tom II: - Lata studiów i pracy zawodowej w okresie międzywojennym 1922-1939, Warszawa ,Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2000; Tom III: - Lata 1939-1956, Wyd. LTW, Łomianki 2011.
Miejsce śmierci:
Warszawa
