Data urodzenia:
1920-01-26
Stopień:
kapral z cenzusem
Miejsce urodzenia:
Mariinsk (Rosja), w obwodzie kemerowskim
Imiona rodziców:
Wincenty - Anna z domu Złobina
Dzieciństwo i młodość:
Po przyjeździe do Polski rodzina zamieszkała w Mysłowicach, gdzie Czesław poszedł do szkoły. Po rozstaniu rodziców wyjechał wraz z matką Anną (z pochodzenia Rosjanką) do Warszawy.
Wykształcenie do 1944 r.:
Przed wojną Czesław rozpoczął studia inżynieryjne na Politechnice Warszawskiej, jednak wybuch II wojny światowej uniemożliwił mu dalszą naukę, którą kontynuował dopiero po wojnie na Polish University College.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 4. Rejon "Reguła" ("Zagończyk") - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - XI zgrupowanie WSOP - 45. kompania WSOP - pluton 452 por. Tadeusz Woźniak "Skrzetuski".
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie „Leśnik” (dowódca Zgrupowania ppłk Jan Szypowski „Leśnik”) - 1. kompania (d-ca kompanii ppor. Jerzy Szypowski „Bolek”). 28 sierpnia 1944 oddziały „Leśnika” wycofały się z reduty PWPW. Liczebność kompanii wynosiła 20% pierwotnego stanu (na Starówce poległo około 160 powstańców i drugie tyle zostało ciężko rannych). Resztki zgrupowania zostały wcielone do zgrupowania „Radosław”i wraz z nim otrzymały rozkaz przejścia kanałami do Śródmieścia. 1 kompania wraz z kompanią miotaczy ognia została skierowana wraz z „Radosławem” na ul. Wilanowską na Czerniakowie. Walczące tu oddziały poniosły ogromne straty. Żołnierze 1 kompanii ppor. Jerzego Szypowskiego "Bolek" (12 żołnierzy) zostali włączeni do Batalionu "Czata", zaś żołnierze kompanii miotaczy płomieni (34 żołnierzy) tworzyli jednostkę osłonową "Radosława". Oddziały te razem z Zgrupowaniem "Radosław" przeszły na Powiśle Czerniakowskie. Ostatnią redutą na przyczółku był dom na rogu Solec i Wilanowskiej, który padł 23 września.
Szlak bojowy:
Wola - Muranów - Stare Miasto - kanały - Śródmieście - Górny Czerniaków
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel
Losy po wyzwoleniu:
Po wyzwoleniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie we Włoszech i w Anglii (zdemobilizowany w 1946 r.) W Edynburgu w Szkocji wziął ślub z Marią Ludwiką Łopińską, córką mjr. Józefa Łopińskiego, znaną mu z Żoliborza i odnalezioną w wyzwolonym obozie Walchum. Po ślubie Czesław z Marią wyjechali do Londynu, gdzie kontynuował naukę na Polish University College.
Losy po wojnie:
W 1951 roku otrzymał dyplom inżyniera. W Wielkiej Brytanii przyszli na świat dwaj synowie Czesława i Marii - Janusz i trzy lata młodszy Jerzy. Planowana emigracja do Kanady i Ameryki nie udała się, a powrót do Polski był niemożliwy. W 1962 roku osiedlili się na Honor Oak. Na emigracji prowadził działalność społeczną, przez 25 lat był Prezesem Polskiej Parafii w Brockley. W 1977 r. otrzymał stanowisko naczelnego inżyniera w Hong Kongu, które zajmował przez 7 lat.
Miejsce śmierci:
Londyn, Wielka Brytania
Miejsce pochówku:
Cmentarz Camberwell New Cemetery w południowym Londynie
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Kwaśniewski Czesław ps. Porębski. Archiwum rodzinne Ewy i Janusza Kwaśniewskich - materiały biograficzne i zdjęcia do wykonania kopii podczas wizyty w Polsce udostępnił syn, p. Janusz Kwaśniewski (05/2023).
