Informacje dodatkowe:
Pierwsze lata życia spędził w Płocku, gdzie był uczniem tamtejszej szkoły podstawowej. Od wybuchu II wojny światowej był wraz z rodziną wielokrotnie przesiedlany. W 1940 r. został zabrany do Działdowa do obozu dla polskich dzieci przeznaczonych na wywóz do Niemiec i germanizację. Po rozwiązaniu obozu spowodowanym wybuchem tyfusu dołączył do rodziny w Warszawie. W 1944 roku uczeń Szkoły Handlowej w Warszawie (pod dyrekcją Józefa Chromika). W Powstaniu Warszawskim jako kapral rezerwowy piechoty o pseudonimach "Dębski Karol", "Tatar". Ranny we wrześniu 1944 r. (sparaliżowana lewa noga), wzięty przez Niemców do niewoli został wywieziony do obozu jeńców wojennych X-B Sandbostel. Wyzwolony z obozu w 1945 r. oddany był pod opiekę II Korpusu, z którym w 1946 dotarł do Anglii. Przez rok przebywał w szpitalu w Bristol, gdzie dwukrotnie operowano mu nogę. Ukończył Polish College for Boys w Thetford i w 1947 r. zaczął pracować i uczyć się zawodu w hotelu Cavendish, gdzie po pięciu latach otrzymał tytuł "Chef de Cuisine". W latach 1955-1967 był członkiem "London Academy of Chefs de Cuisine" i wykładowcą w Hollings College w Manchester. W roku 1968 wyemigrował do USA, gdzie kolejno był organizatorem , nauczycielem i inspektorem gastronomiczno-hotelarskiego szkolnictwa zawodowego, wykładowcą w Cornell University w Ithaca w stanie New York, dyrektorem, konsultantem dla Hospitality Industry (kluby country, restauracje). Był członkiem "Club Managers Association of America". W 1978 r. wrócił na stałe do Polski. W 1993 r. poważnie zachorował. Wyjechał leczyć się do USA, gdzie zmarł
