Pseudonim:
„Emilia”
Data urodzenia:
1925-12-21
Data śmierci:
2021-01-24
Funkcja:
łączniczka i sanitariuszka
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Ewa z domu Borkowska
Wykształcenie do 1944 r.:
Uczęszczała do szkoły w Warszawie, w 1942 roku zdała maturę.
Zawód:
Biuralistka
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940 roku jako łączniczka i kolporterka prasy, odbyła przeszkolenie wojskowe i sanitarne, przydział: Kadra Polski Niepodległej (od 1940), przełożony Józef Celica „Lechicz”, „Wiesław”. Uwaga! Drugi przydział podany w życiorysie i deklaracji zgłoszeniowej do ZBoWiD (lata 1949-1950): od marca 1941 roku należała do Batalionów Chłopskich, w stopniu kaprala, następnie miała być awansowana do stopnia sierżanta, przełożony ppłk. „Siwy" (dane nieustalone), Lasy Kąkolewskie (?), Lubelszczyzna.
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Sienna 19
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II"- kompania rezerwowa, skąd została skierowana 3 września 1944 r. do punktu zbornego WSK. Do niewoli wyszła jako żołnierz II Batalionu kpt. „Lecha Grzybowskiego”.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Odniesione rany:
W trakcie Powstania Warszawskiego została ranna w udo. Po Powstaniu jako ranna trafiła do Stalagu IV B/H Zeithain (obozu szpitalnego) w Saksonii.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), następnie osadzona w Stalagu X B Sandbostel, 14.10 lub wg innej wersji 28 .12.1944 przeniesiona do obozu szpitalnego w Zeithain (Stalag IV B/H Zeithain, oddział Stalagu IV-B Mühlberg), następnie Stalag IV B Mühlberg. Po wyleczeniu jako jeniec Stalagu IV E Altenburg w Turyngii skierowana do przymusowych prac fizycznych.
Numer jeniecki:
106712
Losy po wyzwoleniu:
W sierpniu 1945 roku powróciła do kraju.
Losy po wojnie:
Mieszkała na Żoliborzu przy ul. Towiańskiego 9/2. Od 6 marca 1946 roku zatrudniona była w Ministerstwie Aprowizacji i Handlu, w Głównym Biurze do spraw UNRRA (United Nations Relief and Rehabilitation Administration - UNRRA, w tłum. z ang. Administracja Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy i Odbudowy). Od 15 stycznia 1947 r. pracowała jako referent w Centralnym Zarządzie Państwowego Przemysłu Konserwowego przy ul. Bartoszewicza 7 na stanowisku starszego referenta. Od marca 1946 roku należała do PPR, gdzie pełniła funkcję skarbnika organizacji. Była również skarbnikiem Koła PPR przy C. S. O (1948) oraz wiceprzewodniczącą Ligi Kobiet. Należała również do ZMP i PZPR. Około 1956 roku wyemigrowała wraz z mężem i synami do Francji.
Nazwisko po mężu :
Cecylia Natowicz
Miejsce śmierci:
Vizille koło Grenoble (Francja)
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Rodziców straciła z rąk Niemców w okresie okupacji. Adres rodziny w zapisach PCK: Jadwiga Pawłowska, Łuków Podlaski
Uwagi - przydziały, awanse:
Według informacji podanych w 1949 roku przez Cecylię Pawłowską w życiorysie i deklaracji członkowskiej do ZBoWiD miała należeć do Batalionów Chłopskich i być awansowana w okresie konspiracji do stopnia podporucznika [obecnie brak bliższych danych, informacja na temat stopnia niezweryfikowana]. Za udział w Powstaniu Warszawskim miała zostać awansowana w dniu 28.09.1944 r. przez płk. "Radwana" (Franciszka Pfeiffera) i odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi, jednak po kapitulacji dowody tego zniszczyła. Niewykluczone, że ze względu na powojenną sytuację w Polsce Cecylia Pawłowska nie chciała ujawnić wszystkich informacji o swym udziale w konspiracji lub celowo podawała inny przydział. W zapisach PCK pojawia się informacja, że 29 kwietnia 1945 roku wyjechała do kraju, jednak w jej życiorysie podana jest przez Cecylię Pawłowską późniejsza data powrotu do Polski - sierpień 1945. Figuruje w dokumentach „Chrobrego II” jako łącz. „Emilia” Cecylia [NN]. Z dokumentu wynika, że była w kompanii rezerwowej, skąd została skierowana do punktu zbornego WSK.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Pawłowska Cecylia, Polski Czerwony Krzyż - kartoteka. Datę i miejsce śmierci oraz fotografię udostępniła drogą mailową p. Esther Natowicz, wnuczka (2024)
Literatura:
Archiwum Zgrupowania Armii Krajowej „Chrobry II”, t. 1–2. Autorzy: red. I. Mrzygłód, K. Utracka. Warszawa 2015, Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego T.4 - Jeńcy wojenni - żołnierze Powstania Warszawskiego, oprac. Tomasz Łabuszewski, red. Andrzej Krzysztof Kunert (red. nacz.) Warszawa: ARS Print Production, 1997
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Polski Czerwony Krzyż - kartoteka

Polski Czerwony Krzyż - kartoteka

Polski Czerwony Krzyż - kartoteka

Polski Czerwony Krzyż - kartoteka

Polski Czerwony Krzyż - kartoteka

Polski Czerwony Krzyż - kartoteka

Nasz newsletter