Pseudonim:
"Szpak","Góra Jan", „Aspik”
Data urodzenia:
1896-11-03
Miejsce urodzenia:
Tbilisi
Imiona rodziców:
Jan - Wiktoria
Wykształcenie i przebieg służby wojskowej:
Uczył się w gimnazjum w Tyflisie, Tomsku i Moskwie, gdzie w 1915 zdał maturę. Od 1912 należał w tym mieście do „Sokoła”. Od czerwca 1916 służył ochotniczo w armii rosyjskiej. W październiku 1917 po ukończeniu Szkoły Oficerskiej w Tyflisie w stopniu chorążego walczył na froncie zachodnim. Od września do grudnia 1917 służył w polskim Pułku im. Bartosza Głowackiego w Moskwie. Po wybuchu rewolucji październikowej jako były oficer armii carskiej został przeniesiony do Francji, gdzie walczył z Niemcami w Lotaryngii w 32 Pułku Strzelców Polskich. Do Polski przybył w 1919 r. wraz z armią Hallera w stopniu podporucznika. Wziął udział w walkach z Ukraińcami i wojnie polsko-bolszewickiej. Pełnił kolejno funkcje: dowódcy kompanii w 43 pułku piechoty (od sierpnia 1920 do września 1921), dowódcy 9 kompanii III batalionu 44 pułku piechoty, dowódcy kompanii w 43 pułku piechoty (od lipca do września 1923), dowódcy kompanii w 44 pułku piechoty (od października 1923 do grudnia 1925), II oficera w sztabie 13 Kresowej Dywizji Piechoty (od grudnia 1925 do grudnia 1926), dowódcy kompanii w 44 pułku piechoty (od grudnia 1926 do stycznia 1927). W 1921 otrzymał stopień porucznika ze starszeństwem z czerwca 1919, 1 stycznia 1928 - kapitana. Od 1927 do 1935 pełnił służbę jako adiutant 44 pułku piechoty Strzelców Kresowych w garnizonie Równe. W 1935 został dowódcą Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy 13 DP przy 44 pp w Równem. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 108. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
Udział w kampanii wrześniowej 1939 r.:
Od sierpnia 1939 dowodził II batalionem 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich, także podczas kampanii wrześniowej, aż do rozbicia pułku pod Lwowem 20 września. Pod koniec września został aresztowany przez NKWD w Dubnie. Po ucieczce z transportu więźniów w rejonie Płoskirowa przeniósł się z rodziną do Warszawy i włączył się do konspiracji ZWZ-AK.
Udział w konspiracji 1939 -1944:
W konspiracji w ZWZ-AK, początkowo prowadził szkolenia w konspiracyjnej szkole podchorążych piechoty. W 1941 organizował siatkę wywiadowczą i struktury konspiracyjne ZWZ na Wołyniu. Od jesieni 1941 znajdował się w dyspozycji komendanta Obszaru Lwów ZWZ. W grudniu 1941 został komendantem Inspektoratu ZWZ/AK Gródek Jagielloński. Był pierwszym p.o. komendanta Okręgu Wołyń Armii Krajowej (luty–lipiec 1942). Przeniesiony ponownie do Warszawy, był instruktorem i od lipca 1944 zastępcą dowódcy Grupy Wojsk Polskich „Edwarda” (ppłk. Franciszka Pfeiffera). Od 3 maja 1944 posiadał stopień podpułkownika.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - Komenda Placu
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Po wojnie mieszkał w Gdańsku-Oliwie.
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4560 – 1921, Krzyż Walecznych dwukrotnie, Medal Niepodległości – 4 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medal Zwycięstwa, francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny, Odznaka za Rany i Kontuzje z trzema gwiazdkami
Miejsce pochówku:
Cmentarz Oliwski w Gdańsku przy ul. Opackiej 8, kwatera 19-7-8
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza Ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, archiwum rodzinne - informacje uzupełniające przesłał p. Wojciech Lewicki, prawnuk
