Data urodzenia:
1887-01-08
Funkcja:
lekarz, szef ekipy chirurgów
Stopień:
pułkownik korpusu sanitarnego
Miejsce urodzenia:
Tarnopol
Imiona rodziców :
Jan - Antonina z domu Komorowska
Wykształcenie i przebieg służby wojskowej:
Lekarz - chirurg, oficer 6 Batalionu Sanitarnego (6 bsan)
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Grupa "Północ" - Szpital św. Jana Bożego ul. Bonifraterska 12, następnie Centralny Szpital Chirurgiczny nr 1 ul. Długa 7 (Pałac Raczyńskich). Po przejściu kanałami do Śródmieścia wraz z dr. Adolfem falkowskim pracował w szpitalu mieszczącym się w ambasadzie japońskiej przy ul. Pierackiego.
Dzielnica:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście
Losy po wojnie :
Po wyjściu ludności z Warszawy pracował do końca wojny w ambulatorium PCK w Grodzisku Mazowieckim. Następnie przeprowadził się do Radomia, gdzie latem 1945 złożył podanie o ponowne przyjęcie do WP. Z uwagi na wiek, prośbę odrzucono i automatycznie przeniesiono go do rezerwy. Zamieszkał wówczas w Katowicach, gdzie od 1 stycznia 1946 pracował jako szef Sanitarnego Okręgu Śląskiego PCK (do 30 czerwca 1949), następnie krótko jako kierownik Ambulatorium PCK (do 17.07.1949) oraz kierownik, a potem dyrektor Przychodni Rejonowej PCK (do 4.11.1949). Następnie był dyrektorem Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego PCK, którą kierował do przejścia na emeryturę 31 grudnia 1950.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi. Odznaczony także Medalem Pamiątkowym za wojnę 1920 r. oraz Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Miejsce śmierci :
Katowice
Miejsce pochówku :
Cmentarz Komunalny w Katowicach
Informacje dodatkowe:
Wnioskowany 29.08.1944 r. przez szefa sanitariatu Grupy „Północ” do odznaczenia Krzyżem Walecznych. Żonaty od 3 VI 1935 z Ireną Marią (ur. 15 V 1899), córką Jana Biennfeld-Biendowskiego i Agaty z domu Wurm,małżeństwo było bezdzietne.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Wymieniany w relacji
dr. Adolfa Falkowskiego: zeznanie złożone przed Okręgową Komisją Badania Zbrodni Niemieckich, Warszawa, 7 listopada 1947 roku . Tekst dostępny w ramach projektu "Zapisy terroru".
Publikacje :
Bayer S., Służba zdrowia Warszawy w walce z okupantem 1939–1945, W. 1985; Bielecki R., Długa 7 w powstaniu warszawskim, W. 1994, Polski Słownik Biograficzny t. 44 s. 372: STROŃSKI Bronisław Ferdynand Seweryn (1887-1952) lekarz, pułkownik Wojska Polskiego, Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918 [www.wykaz.muzeumpilsudski.pl]
