Data urodzenia:
1911-03-01
Funkcja:
z-ca d-cy dyonu / d-ca plutonu (dyonu) "1806"
Stopień:
kapitan służby stałej broni pancernej
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Natalia
Przebieg służby wojskowej:
Szkoła Podchorążych Piechoty Ostrów Mazowiecki ( od 1.09.1931 do 15.08.1934), następnie w 45. Pułk Piechoty Strzelców Kresowych - Równe-Wołyń (do 30.06.1938 r.) Od 1 lipca 1938 do 31.08.1939: 1 Batalion Pancerny w Poznaniu.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
71 Dywizjon Rozpoznawczy przy Wielkopolskiej Brygadzie Kawalerii - Armia Poznań. Dowódca szwadronu czołgów rozpoznawczych T.K. Uczestnik wszystkich akcji bojowych Brygady Leszno Wlkp., uczestnik bitwy pod Bzurą i walk w Puszczy Kampinowskiej. Ciężko ranny pod Sierakowem. Po przedostaniu się do Warszawy umieszczony w szpitalu wojennym przy ulicy Kopernika, a po jego zbombardowaniu w szpitalu przy ul. Książęcej. Ostatecznie leczony w Szpitalu Ujazdowskim, z którego ucieka 30 listopada 1939 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspirację zaangażowany od początku okupacji, wykładowca i instruktor na tajnych kompletach szkolenia podchorążych i młodszych dowódców, Okręg Warszawski Armii Krajowej - 4. Rejon. Przydział :
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - 4. Rejon - XII zgrupowanie im. Łukasińskiego (batalion "Łukasiński") - Dywizjon 1806 (konspiracyjny 1. pułk strzelców konnych) - zastępca dowódcy Dywizjonu, oficer szkoleniowy
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Sienkiewicz", następnie odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Łukasiński" - Dywizjon 1806 - zastępca dowódcy, po reorganizacji oddziału dowódca plutonu "1806" .; "Gozdawa"
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ. Brał udział w walkach na Starym Mieście jako dowódca reduty „Kanoniczki”, a równocześnie przez pewien okres jako dowódca reduty „Bank Polski” w zgrupowaniu „Sosna”. Po upadku Starówki przeszedł kanałami do Śródmieścia. Udział w walkach na linii Nowy Świat - Warecka - Bracka-Aleje Jerozolimskie.
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułk piechoty AK "Wilków"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf - Łambinowice k/ Opola, a następnie jeniec Oflagu VII A Murnau
Awanse:
Awansowany do stopnia podporucznika (15.08.1934), porucznika (19.03.1938). W Powstaniu do stopnia kapitana (2.10.1944)
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari; Krzyż Walecznych (dwukrotnie); Krzyż Partyzancki, Medal za Warszawę 1939-1945; Odznaka Grunwaldzka, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie -10.10.1984 r.)
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił 12 grudnia 1945 roku. Po wojnie przekwalifikował się, uzyskując uprawnienia mistrza mechaniki pojazdowej. Do chwili śmierci prowadził warsztat rzemieślniczy mechaniczno-samochodowy w Poznaniu.
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu
Publikacje:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej stolicy”, Wydawnictwo „Świat Książki” Warszawa 2004; Adam Borkiewicz „Powstanie Warszawskie”, Wyd. PAX Warszawa 1957; Norman Davies „Powstanie '44” Wydawnictwo Znak Kraków 2004; Lucjan Fajer „Żołnierze Starówki”, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1957
