Data urodzenia:
1913-12-07
Funkcja:
siostra operacyjna
Miejsce urodzenia:
Köln (Kolonia - Niemcy)
Imiona rodziców:
Karol - Anna z domu Czarnowska
Nazwisko panieńskie:
Bożena Glińska
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości jej rodzina przeprowadziła się w 1918 lub 1919 roku do Poznania, gdzie Bożena ukończyła 3-letnią prywatną szkołę przygotowawczą, a następnie 8-klasowe Gimnazjum im. Dąbrówki. Maturę uzyskała w 1932 r. Od 8.05.1927 r. należała do ZHP, wchodząc w skład 1. Żeńskiej Drużyny Harcerzy im. Emilji Plater (pisownia ówczesna) Poznaniu, przyrzeczenie złożyła 29.07.1928 r. (nr krzyża T 366). Podczas Światowej Konferencji Skautingu Żeńskiego na Buczu (Śląsk) w roku 1932 została asystentką Lady Baden-Powell, żony założyciela światowego harcerstwa, a zarazem Naczelnej Skautki Świata. Osobiste kontakty z państwem Baden-Powell podtrzymywała podczas 2-letniego pobytu w Londynie, gdzie wyjechała tego samego roku. Po powrocie do kraju podjęła pracę w Żegludze Polskiej w Gdyni oraz w zlokalizowanym w biurze tego armatora Konsulacie Fińskim. W roku 1938, przy okazji służbowych kontaktów, poznała kapitana PMH Michała Niczko, za którego wyszła za mąż w 1939 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Tuż przed wybuchem wojny przyjechała do swoich rodziców do Warszawy. W czasie okupacji niemieckiej wstąpiła do Armii Krajowej otrzymując pseudonim "Olga”, przysięgę przyjmował Władysław Zamoyski ps. "Sławek". Do jej zadań należała, między innymi, opieka nad anglojęzycznymi jeńcami wojennymi, którzy uciekli z niewoli i byli ukrywani na terenie stolicy.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Podobwód "Sławbor" - Szpital Polowy ul. Mokotowska 55
Dzielnica:
Śródmieście Południe. W Szpitalu Polowym od 3 sierpnia do 8 października 1944 r. była siostrą operacyjną. Jako osoba biegle władająca językiem niemieckim pozostała na Mokotowskiej 55 do samego końca, pomagając w ewakuacji rannych po kapitulacji Warszawskiego Korpusu Armii Krajowej.
Losy po Powstaniu:
Wyjechała z Warszawy z rannymi.
Losy po wojnie:
W 1945 r. powróciła wraz z mężem do Gdyni, gdzie w latach 1953-1956 pracowała w Izbie Morskiej, następnie zajmowała się wychowywaniem dzieci, była także korepetytorem języka angielskiego.
Miejsce śmierci:
Gdynia; pochowana na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
