Data urodzenia:
1930-11-15
Funkcja:
łączniczka i sanitariuszka
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Roman - Antonina z domu Lipińska
Wykształcenie do 1944 r.:
Uczennica prywatnej żeńskiej szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny przy ul. Piusa XI. Przed Powstaniem Warszawskim ukończyła II klasę gimnazjalną i zdała do klasy III.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Szare Szeregi. Harcerka 6. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej. Do Szarych Szeregów wstąpiła w I klasie gimnazjalnej, przysięgę harcerską złożyła w 1942 roku. Jej zastępową była "Platerka" Teresa Ciszewska. Wraz z Basią w zastępie znalazły się: Ewa Szweykowska, Teresa Zoll, Barbara Nazdrowicz. W czasie okupacji ukończyła kurs sanitarny i łącznościowy.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, ul. Lwowska 10 m. 22
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Wybuch Powstania zastał Barbarę Seidler u koleżanki Teresy Wawrzyniak przy ul. Bagatela 15. Wobec braku przydziału do jednostek powstańczych oraz braku wskazanego miejsca koncentracji dla zastępu Barbary Seidler, opiekę i dowództwo nad dziewczętami objęła szefowa WSK przy stacjonującym na rogu ul. Lwowskiej i Koszykowej batalionie "Odwet".
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód Śródmieście. Łączniczka i sanitariuszka przy 4. kompanii "Odwet". Służbę sanitarną pełniła m. in. w szpitalu powstańczym przy ul. Marszałkowskiej 81 pod komendą "Dr. Kuby"
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Warszawę opuściła wraz z matką w kolumnie ludności cywilnej pędzonej przez Niemców do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). Z Pruszkowa wywieziona transportem kolejowym do Bochni. Z Bochni dotarły do Krakowa, gdzie Barbara podjęła przerwaną Powstaniem naukę. W Krakowie uczęszczała do III klasy Gimnazjum Sióstr Urszulanek. Matka Basi, Antonina Seidler rozpoczęła wówczas pracę w jednym w Banku Emisyjnym (dawny Bank Polski, obecnie NBP), zaś ojciec - por. Roman Seidler "Kogut" przebywał w niewoli niemieckiej w obozie jenieckim w Sandbostel.
Losy po wojnie:
Po powrocie do Warszawy od września 1945 roku kontynuowała naukę w Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Reytana (wówczas już koedukacyjnym). W 1952 roku ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim uzyskując tytuł magistra. Pracę zawodową jako dziennikarka rozpoczęła jesienią 1949 roku w „Życiu Warszawy” (1950-1955), będąc studentką II roku Prawa. Następnie pracowała w redakcjach: „Po Prostu” (1955-1957), „Nowej Kulturze” (1957-1962), Samodzielnej Redakcji Filmów Telewizyjnych w TVP (1962-1964), „Życiu Literackim” (1964-1991), „Nowej Europie” (1993-1995), „Prawie i Życiu” (1995-1998). Od 1999 była felietonistką „Prawa i Gospodarki”.
Barbara Seidler opublikowała kilkanaście książek reportażowych, jest również autorką scenariuszy filmów dokumentalnych i popularnych komiksów, m.in. z serii "Legendy polskie" (współtworzonych z z Grzegorzem Rosińskim) oraz "Kapitan Żbik".
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Medal za Warszawę 1939-1945.
Nazwisko po wojnie:
Barbara Seidler, właśc. Renata Barbara Seidler-Hollender (jej mężem był producent wielu filmów fabularnych Wilhelm Hollender)
Źródła:
MPW, archiwum rodzinne Barbary Seidler
Publikacje:
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004. "Pełnić służbę... : z pamiętników i wspomnień harcerek Warszawy 1939-1945" pod red. Anny Zawadzkiej i Zofii Zawadzkiej; "Szkoła Cecylii Plater-Zyberkówny 1883 - 1944", praca zbiorowa, Warszawa: PIW 1987. Artykuł: "Barbara Seidler: Nigdy nie czułam się tak wolna jak w powstaniu". w rozmowie z Krzysztofem Kwiatkowskim, "Wprost", "Wysokie obcasy" 20/09/2014
Archiwum Historii Mówionej:
