Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V kl., Warszawski Krzyż Powstańczy, Medal za Warszawę 1939-1945, Krzyż Partyzancki
Informacje dodatkowe:
Zbigniew Antoni Lubas urodził się 27 lipca 1906 w Tąpkowicach (pow. Tarnowskie Góry) w rodzinie górniczej Piotra i Antoniny z Janatów. Jako uczeń gimnazjum w Dabrowie Górniczej uczestniczył w pracach Rejestratury Plebiscytowej. Uczestniczył także w III powstaniu śląskim (1921). Eksternistyczną maturę zdał gimnazjum przyrodniczo-matematycznym w Warszawie. Naukę kontynuował w Wyższej Szkole Muzycznej im. F. Chopina, której absolwentem został w 1937 roku. Potem udzielał lekcji śpiewu i dyrygował chórami w Warszawie. Zmobilizowany w 1939 roku, został wcielony do 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. Uczestniczył w obronie Warszawy. Od marca 1940 roku był członkiem Związku Walki Zbrojnej (później AK). Do lipca 1944 roku wykładał na tajnych kompletach, ponadto zajmował się zabezpieczaniem dzieł sztuki i zbiorów bibliotecznych. Współpracował także z Polska Partią Robotniczą i Armią Ludową. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po klęsce powstania dostał się do obozu w Pruszkowie, skąd uciekł w okolice Starego Sącza. Dowodził grupą minerów Batalionów Chłopskich o kryptonimie „Grupa Smugi”. Po zakończeniu działań wojennych został skierowany przez ministra oświaty do pracy repolonizacyjnej na tzw. Ziemiach Odzyskanych. w lipcu 1945 roku wraz z żoną, lekarzem-ftyzjatrą, wyjechał do Szczecina, po drodze zatrzymując się na kilka dni w Koszalinie. Tam swoim śpiewem uświetnił pierwszą akademię wojewódzką zorganizowaną z okazji lipcowego święta.
W Szczecinie był współorganizatorem pierwszego koncertu estradowego Nasz debiut, który 2 września 1945 roku dał wraz z amatorskim zespołem o nazwie Teatr Grażyna (zespół ten stał się zaczątkiem wkrótce powołanego do życia Teatru Małego). Koncertował na rzecz Caritasu, harcerzy i różnych organizacji społecznych. Wraz z aktorem Janem Czabanowskim i ówczesnym szefem propagandy Komitetu Miejskiego PPR, Mieczysławem Michalczykiem, założył pierwszy w polskim Szczecinie teatr - Teatr Mały im. M. Buczka. Zespół pod jego kierownictwem dał 575 przedstawień, które obejrzało ponad sto tysięcy widzów.Po likwidacji teatru w 1948 roku, podjął próby utworzenia w mieście Teatru Małego o profilu muzycznym. Uczestniczył w pracach tzw. Studia Operowego. Aktywnie działał w Związku Zawodowym Pracowników Kultury. Organizował społeczne ogniska artystyczne, w których był nauczycielem. Udzielał także prywatnie lekcji śpiewu. Był dyrygentem Chóru Miłosników Opery Ludowej.
