Data urodzenia:
1926-02-15
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Bronisław - Janina
Nauka:
Uczennica Szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie. Harcerka 6. WŻDH im. Królowej Jadwigi. W 1944 r. uzyskała maturę na tajnych kompletach.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od 1940 r. w konspiracji harcerskiej, od lutego 1942 r. w szeregach Armii Krajowej - III Obwód Warszawskiego Okręgu AK "Waligóra" (Wola) - 3. Rejon; służyła w komórce wywiadowczej. Aresztowana przez Gestapo 6.08.1942 r. i osadzona na Serbii (żeński oddział Pawiaka). Zwolniona "na wabia" 4.11.1942 r. aż do lata 1944 r. nie mogła powrócić do działalności konspiracyjnej.
Używane pseudonimy:
"Brzdąc", "Anna", "Ewa", "Ania"
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Marszałkowska 62 m 43
Oddział:
III Obwód "Waligóra" (Wola) Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej. Następnie, po wycofaniu oddziałów wolskich do Śródmieścia, łączniczka w zgrupowaniu "Radosław" - batalion "Czata 49" - Kolumna Samochodowa. 17.08.1944 r. na Starym Mieście przeszła do batalionu "Zośka" - pluton pancerny "Wacek" - łączniczka dowódcy plutonu.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście - Górny Czerniaków - kanały - Mokotów - kanały - Śródmieście
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (dwukrotnie - 1944)
Losy po Powstaniu:
Wyszła z ludnością cywilną. Zamieszkała u rodziny w Kielcach, gdzie do rozwiązania Armii Krajowej służyła w tamtejszych strukturach organizacji. Równocześnie rozpoczęła studia na tajnym Wydziale Chemii.
Losy po wojnie:
W latach 1945-1946 studiowała chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Powróciła do Warszawy. Małżeństwo i urodzenie syna przerwały studia. W latach 1949-1952 studiowała i ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, uzyskując w 1954 r. tytuł magistra. W latach 1952-1959 była kierownikiem Studium Wychowania Fizycznego w Szkole Głównej Służby Zagranicznej. W latach 1959-1962 była nauczycielem WF w Studium Biurowości i Języków Obcych. W latach 1953-1957 uprawiała szereg dyscyplin sportowych: szermierkę, żeglarstwo wodne i lodowe oraz wioślarstwo uzyskując dobre wyniki, należała do kadry narodowej w wioślarstwie. Społecznie pracowała jako Sekretarz i Przewodnicząca Komisji Wioślarstwa Kobiecego w Polskim Związku Towarzystw Wioślarskich. W latach 1962-1971 zastępca kierownika w Studium WF Akademii Medycznej. W 1969 r. ujawniła swoją działalność w AK i została członkiem Środowiska Byłych Żołnierzy Batalionu "Zośka". W 1971 r. wyemigrowała do Szwecji, gdzie była nauczycielką WF w szkole. Jako Anna Wyganowska-Eriksson w 1994 r. opublikowała książkę "Pluton Pancerny w Powstaniu Warszawskim". Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Nazwisko po mężu:
Eriksson
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Informację o śmierci w imieniu syna przekazał p. Remigiusz Stefani.
Archiwum Historii Mówionej:
