Data urodzenia:
1920-04-14
Funkcja:
łączniczka i sanitariuszka
Pseudonimy:
"Stacha", "Jolanta"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Adam - ...
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" - odcinek "Ratusz" - 3. batalion pancerny "Golski" - 2. kompania - pluton 155
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - I batalion "Lecha Żelaznego" - 3. kompania
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - Stalag IV-B Mühlberg, Stalag VI C Oberlangen
Nazwisko po wojnie:
Anna Fiszer
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy, Odznaka Pamiątkowa Armii Krajowej
Miejsce śmierci:
Grenoble. Pochowana na tamtejszym cmentarzu.
Informacje dodatkowe - losy po wojnie:
Po wyzwoleniu z obozu w połowie 1945 r., udała się do Grenoble. Z Grenoble skierowana na leczenie do szpitala Polskiego w Aix-les-Bains (Francja). Po powrocie do zdrowia zamieszkała ponownie w Grenoble. W 1946 r. podjęła na tamtejszym Uniwersytecie naukę języka francuskiego, a następnie ukończyła kursy handlowe prowadzone przez Institut Commercial przy Wydziale Prawa i Nauk Społecznych tegoż Uniwersytetu. Jednocześnie w Konserwatorium Miejskim w Grenoble kontynuowała naukę śpiewu, rozpoczętą jeszcze w Warszawie w latach okupacji w Konserwatorium u prof.Stanisława Kazuro. W 1946 r. wyszła za mąż za kilkanaście lat od niej starszego Czesława Fiszera-Kondradzkiego. W styczniu 1948 r. przyszła na świat ich jedyna córka Jolanta. Anna Fiszer podejmuje pracę zarobkową jako przedstawiciel handlowy, głównie w branży urządzeń i artykułów gospodarstwa domowego, co wymaga częstych wyjazdów w teren. Jako społecznik z natury, angażuje się ponadto w różne akcje i inicjatywy lokalnych organizacji w departamencie Izery. Utrzymuje też kontakty ze środowiskiem b.żołnierzy AK - Stowarzyszeniem B.Kombatantów Polskich we Francji, zaś od końca lat 80. jest członkiem krajowego Stowarzyszenia Żołnierzy Powstania Warszawskiego- Zgrupowania AK Chrobry 2.
W 1971 r. po długiej i ciężkiej chorobie umiera jej mąż. W 1972 roku Anna Schwarzenberg-Czerny, po wojnie Fiszer, utrzymująca żywy kontakt z rodziną i przyjaciółmi w Polsce, postanawia wysłać swoją córkę do Krakowa na studia dla młodzieży polonijnej , aby lepiej poznała język i kulturę polską. Od początku lat 80. Anna bardzo angażuje się w organizowanie pomocy dla rodaków w kraju, działa w w Komitecie Pomocy Polsce w departamencie Izery, następnie zostaje współzałożycielką stowarzyszenia Amitie Dauphine-Pologne. Z wielkim poświęceniem organizuje zbiórkę lekarstw i innych produktów dla Polski, następnie zajmuje się przygotowaniem transportu darów, często przyjeżdża i sama nadzoruje rozładunek tirów.
Wielką osobistą tragedią jest dla niej utrata córki, która nagle umiera nagle w 1981 r. W kolejnych latach Anna Fiszer nadal zajmuje się pracą charytatywną, póki starcza jej sił i możliwości. Wielokrotnie przyjeżdża do Warszawy na uroczystości związane z rocznicą Powstania Warszawskiego, m. in. w sierpniu 1992 r. Umiera w Grenoble w maju 1996 r. po ciężkiej, kilkumiesięcznej chorobie. Pochowana na cmentarzu w Grenoble.
Publikacje:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego T.4 - Jeńcy wojenni - żołnierze Powstania Warszawskiego, oprac. Tomasz Łabuszewski, red. Andrzej Krzysztof Kunert (red. nacz.)Warszawa : ARS Print Production, 1997
