Data urodzenia:
1928-03-11
Stopień:
starszy strzelec (08.1944) - kapral (09.1944)
Miejsce urodzenia:
Kalisz
Imiona rodziców:
Lucjan - Kazimiera z domu Krysiak
Wykształcenie do 1944 r.:
W czasie okupacji ukończył w Warszawie szkołę powszechną i rozpoczął naukę na tajnych kompletach Gimnazjum im. Stefana Batorego.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa Al. Jerozolimskie 85
Oddział:
Armia Krajowa - 3. batalion pancerny "Golski" (do 5.09.1944), następnie batalion "Kiliński" - 9. kompania
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe - Śródmieście Północ (ul. Królewska 16)
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Jego siostra
Barbara Sawicka, po mężu Leśniewska była sanitariuszką w II batalionie szturmowym "Odwet" ("Odwet II"), w Śródmieściu - w 3. baonie pancernym "Golski" - 4. kompania "Odwet"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 318 Lamsdorf, 11.10.1944 r. (Lambinowice k. Opola), przeniesiony do obozu pracy w Memmingen koło Norymbergi, następnie w Stalagu XIII D Nürnberg/Langwasser (szpital), gdzie przebywał do czasu wyzwolenia przez aliantów w kwietniu 1945 r.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu wyjechał do Włoch, gdzie wstąpił do 2. Korpusu Polskiego; przeniesiony z Korpusem do Wielkiej Brytanii, do kraju powrócił w 1947 r. Kontynuował naukę w rodzinnym Kaliszu, po zdaniu matury w 1949 rozpoczął studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Pracował jako asystent w I Klinice Chorób Wewnętrznych w Warszawie, następnie w II Klinice Chorób Wewnętrznych w Białymstoku, gdzie po uzyskaniu specjalizacji I i II stopnia pracował jako lekarz. Ordynator Oddziału Wewnętrznego Wojewódzkiego Szpitala im. Jędrzeja Śniadeckiego w Białymstoku.
Odznaczenia:
Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy
Miejsce śmierci:
Katowice
Miejsce pochówku:
Olsztyn, Cmentarz Komunalny Dywity, kw. XIV A/D 7-1,II
Informacje dodatkowe, kariera zawodowa:
Andrzej Sawicki wychowywał się w domu głęboko patriotycznym, kultywującym tradycje legionowe i niepodległościowe. We wrześniu 1939 roku wraz z rodziną wysiedlony z rodzinnego Kalisza, przez co w okresie okupacji przebywał w Warszawie. W Powstaniu 5 IX 1944 przeniesiony drogą służbową na własną prośbę do 9. kompanii batalionu "Kiliński". Jego zadaniem do kapitulacji była obrona placówki Królewska 16. Pod koniec sierpnia awansowany do stopnia starszego strzelca, we wrześniu 1944 - do stopnia kaprala. Po wojnie został lekarzem. W 1967 objął stanowisko ordynatora Szpitala Powiatowego w Giżycku. Od 1973 był ordynatorem Oddziału Gastroenterologicznego Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie. W 1978 roku zmuszony zrezygnować ze swojej działalności zawodowej z powodu przebytego rozległego zawału serca. Z zamiłowania kynolog, myśliwy i strzelec sportowy (w1962 roku zdobył tytuł wicemistrza Polski w strzelaniu myśliwskim, otrzymał nawet propozycję powołania do kadry olimpijskiej).
Źródła:
MPW-ankieta, archiwum rodzinne
