Data urodzenia:
1921-06-07
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 119 Miejsce: 48
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Kielce
Imiona rodziców:
Karol - Hilda z domu Barber
Wykształcenie:
Absolwent V Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Księcia Józefa Poniatowskiego przy ul. Lisa Kuli 16., w którym wiosną 1938 zdał maturę. Do czerwca 1939 r. ukończył I rok studiów na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Na apel Prezydenta Warszawy we wrześniu 1939r. wyszedł na wschód. Po 17 września wrócił do domu.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Do konspiracji zwerbował go w roku 1940 Jerzy Stefan Biegeleisen - Stawiński. Do sekcji łączności kompanii "Warsztaty", późniejszej K-4 pułku "Baszta". 01.02.1943 skierowany na III turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w "Baszcie". Szkolenie ukończył 31.08.1943r. w stopniu kaprala podchorążego z przydziałem do kompanii łączności K-4.
Adres przed Powstaniem:
Do czasu "wpadki" w "Baszcie" mieszkał w rodzinnym domu na Żoliborzu, przy ulicy Kochowskiego 3. Po "wpadce" miejsce jego pobytu nie jest znane. Matka i brat Wojciech zamieszkali na ul. Siennej 17 u znajomych (pp. Koniecznych).
Praca przed Powstaniem:
W czasie okupacji niemieckiej pracował w Zakładach Radiowych Philipsa w Warszawie.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Karpaty" - kompania K-4 (łączności)
Szlak bojowy:
Mokotów. Przed godziną "W" 1.08.1944 z magazynu kompanii mieszczącego się przy ul. Grażyny róg ul. Puławskiej pobrał radiostację nadawczo - odbiorczą UKF, z którą miał towarzyszyć w natarciu kompanii 0-1 pułku Baszta. Na miejsce koncentracji kompanii nie dotarł. Do godziny "W" nie był ranny.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Młodszy brat
Wojciech ps. Szofer walczył w Śródmieściu
Miejsce (okoliczności) śmierci:
1 sierpnia 1944 nie dotarł z radiostacją na punkt koncentracji przy ul. Madalińskiego - jego dalsze losy nie zostały ustalone.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (03.10.1944 r.)
Informacje dodatkowe:
Jerzy S. Biegeleisen - Stawiński, przełożony "Huberta" przypuszcza, że prawdopodobnie zginął 01.08. na ulicy Madalińskiego. Rodzina dotarła do dwóch niepotwierdzonych dat śmierci: 09.08.1944 oraz 09.05.1946 r. ale nie odnalazła żadnego śladu, ani grobu w kraju ani za granicą. Poszukiwania przez Polski Czerwony Krzyż nie powiodły się.
Był niewysoki, słabej postury, nosił okulary w drucianej oprawie.
