Data urodzenia:
1916-09-28
Stopień:
sierżant podchorąży rezerwy kawalerii
Miejsce urodzenia:
Nowa Wieś koło Wołomina
Imiona rodziców:
Olgierd - Vlastimila z domu Vycpalek
Wykształcenie i praca do 1944 r.:
W 1936. uzyskał maturę w IV Miejskim Gimnazjum przy ul. Skaryszewskiej w Warszawie. Od 1938 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie; podczas okupacji niemieckiej kontynuował studia na tajnych kompletach. W latach 1938-1944 (z przerwą na kampanię 1939) pracował w stołecznej Izbie Przemysłowo-Handlowej, na stanowiskach praktykanta, później referenta - najpierw w Wydziale Ekonomicznym, następnie w Wydziale Administracyjno-Prawnym.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W 1937 r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, po ukończeniu szkoły otrzymał przydział do 13. Pułku Ulanów Wileńskich w Nowej Wilejce, gdzie przez kolejne lata coroczne brał udział w 6-tygodniowych manewrach.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. walczył w składzie 1. Szwadronu Jazdy Tatarskiej macierzystego 13. Pułku Ułanów Wileńskich, następnie w 3. Dywizjonie Artylerii Konnej, potem w półszwadronie kawalerii 13. Dywizji Piechoty w składzie Armii "Prusy". Uczestniczył w przebijaniu się dywizji do oblężonej Warszawy, brał udział w boju na bagnety pod Falenicą. Po przeprawie przez Wisłę dołączył do spieszonej kawalerii 8. Pułku Strzelców Konnych.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 2.01.1942 - Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - Wojskowa Służba Ochrony Powstania (WSOP) - 2. Rejon - zgrupowanie (II batalion) WSOP "Narew" - 23. kompania WSOP - szef kompanii
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - Wojskowa Służba Ochrony Powstania (WSOP) - 2. Rejon - zgrupowanie (II batalion) WSOP "Narew" - 23. kompania WSOP
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe - ujęty przez Niemców 2.08.1944 r. przetrzymywany w grupie ludności cywilnej w podziemiach Muzeum Narodowego.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną.
Losy po wojnie:
W latach 1945-1946 brał udział w zabezpieczaniu gmachu i biblioteki Izby Przemysłowo-Handlowej. W 1946 uzyskał dyplom na Wydziale Prawa UW. Następnie pracował w Zarządzie Miejskim m.st. Warszawy na stanowisku zastępcy kierownika sekcji w resorcie zaopatrzenia. Od 1947 do 1949 był naczelnikiem wydziału Izby Przemysłowo-Handlowej. W latach 1949-1951 w Centralnym Zarządzie Ceramiki Budowlanej pracował na stanowiskach: kierownika oddziału ekonomiki zaopatrzenia, zastępcy szefa działu. Od 1951 do 1953 był inspektorem w Wydziale Kontroli Ministerstwa Przemysłu Lekkiego. W latach 1953-1957 był naczelnikiem wydziału w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych. Od 1957 do 1966 w Zarządzie Okręgowym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia pracował jako starszy inspektor prawno-ekonomiczny i radca prawny, w 1963 wybrany został sekretarzem Zarządu Okręgowego Związku. W latach 1966-1968 był inspektorem pracy w Warszawskim Okręgu Wojskowym. Od 1968 do przejścia na emeryturę w czerwcu 1979, był starszym radcą w Biurze d/s Pracowników Cywilnych Ministerstwa Obrony Narodowej. W latach powojennych dowiedział się o rozkazie gen. Juliusza Rómmla, dowódcy Armii "Warszawa", awansującym podchorążych rezerwy do stopni oficerskich, jednak swojego awansu na stopień podporucznika nigdy nie weryfikował.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Order Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej
Miejsce śmierci:
Warszawa
