Data urodzenia:
1926-07-14
Numer legitymacji AK:
165 Iwo
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Zygmunt - Irena
Wykształcenie do 1944 r.:
W czasie wojny uczęszczał do szkoły zawodowej na ul. Śniadeckich oraz na tajne komplety. W czerwcu 1944 zdał tzw. "dużą maturę" w Liceum im. T. Rejtana.
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 3. Rejon "Ratusz - Wojskowa Służba Ochrony Powstania - VI zgrupowanie WSOP - batalion "Bełt" - 3. kompania. Dowódca - Zenon Wiktorczyk "Wik"
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf - Łambinowice k. Opola, następnie od listopada 1944 r. umieszczony w Stalagu IX C Bad Sulza, a później w Stalagu IX A w Ziegelheim (grudzień 1944). Skierowany do pracy przymusowej w ramach Arbeitkomando w Unterberchards w Turyngii.
Losy po wyzwoleniu:
1.04.1945 w czasie ewakuacji obozu wraz z przyjacielem z Powstania -
Włodzimierzem Kochem ps. "Włodek" uciekł z niewoli niemieckiej i zgłosił się do Polskich Sił Zbrojnych. Po krótkim pobycie we Francji 15.05.1945 obaj wstąpili do II Korpusu gen. Andersa - 16 Pomorska Brygada Piechoty (16 BP - 65 Pomorski Batalion Piechoty
ang. 65th Polish Light Infantry Battalion). Przez ponad rok przebywali w Materze na południu Włoch, gdzie ukończyli Szkołę Podchorążych w stopniu kaprala. W czerwcu 1946 wypłynęli z Neapolu do Anglii.
Losy po wojnie:
Andrzej do początku listopada 1946 przebywał w Wielkiej Brytanii. W tym czasie poprzez Polski Czerwony Krzyż skontaktował się z ojcem. Zdemobilizowany, 6.11.1946 roku przybył statkiem MS Sobieski do Gdańska. 14 listopada 1946 został zarejestrowany przez PCK w Warszawie jako powracający z niewoli niemieckiej. W grudniu 1946 roku podjął studia na Wydziale Elektrycznym w Szkole Inżynieryjnej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie (przedwojenna Szkoła Wawelberga wznowiła swoją działalność po wojnie w roku 1945. W 1951 r. włączona została do Politechniki Warszawskiej) Andrzej Grudziński ukończył studia w 1950 roku uzyskując tytuł inżyniera elektryka. W tym samym roku zatrudnił się w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych „Elektromontaż”, gdzie przepracował na różnych stanowiskach do emerytury. W 1976 roku został odznaczony brytyjskim orderem War Medal 1939-45. Członek ZBOWID i SEP-u
Miejsce śmierci:
Warszawa
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Urodzony 14.07.1926 roku w Zegrzu. Przed wojną mieszkał na Mokotowie na ul. Akacjowej 10 m 14. W 1938 roku ukończył sześcioklasową szkołę powszechną. Ojciec Zygmunt Grudziński oficer wojsk łączności został zmobilizowany w 1939 roku, a następnie z terenu Rumunii wzięty do niewoli niemieckiej i do końca wojny przebywał w oflagach Dorsten i Dossel. Andrzej pozostał sam z matką Ireną. Po wojnie w 1952 r. ożenił się z Blandyną Brzezińską, lekarzem reumatologiem i zamieszkał na Kole przy ulicy Bolecha 84. W 1957 roku urodziła się jedyna córka Małgorzata.
Publikacje:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego T.4 - Jeńcy wojenni - żołnierze Powstania Warszawskiego, oprac. Tomasz Łabuszewski, red. Andrzej Krzysztof Kunert (red. nacz.) Warszawa: ARS Print Production, 1997
Źródła:
PCK - kartoteka jeniecka, archiwum rodzinne
