Data urodzenia:
1915-11-30
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 143 Miejsce: 16
Miejsce urodzenia:
Petersburg
Imiona rodziców:
Tadeusz - Aniela z domu Niemirowicz-Szczytt
Dzieciństwo i młodość :
Andrzej Findeisen przyszedł na świat w 1915 roku w Petersburgu, gdzie w okresie od 1914 do 1917 roku przebywali jego rodzice. W 1917 r. udało się wyjechać Findeisenom wraz z dziećmi (Andrzejem i starszym o trzy lata Gustawem) do Finlandii, skąd powrócili do kraju w roku 1918. Tu, w niepodległej Polsce urodzili się dwaj młodsi bracia Andrzeja - Tomasz i
Krystyn. Wszyscy czterej wychowywali się w majątku Śmiłowice na Kujawach, który należał do ich ojca od ok. r. 1904. Nauka początkowa odbywała się w domu, potem chłopcy wstępowali kolejno do Gimnazjum L. Lorentza w Warszawie.
Wykształcenie :
Uczył się w Gimnazjum Ludwika Lorentza w Warszawie. Naukę rozpoczął od klasy VI w roku 1930. W 1933 roku uzyskał maturę. W roku akademickim 1934/35 Andrzej rozpoczął studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.
Przebieg służby wojskowej :
Latem 1938 r. otrzymał powołanie do służby wojskowej. Skierowany do Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu ukończył ją w roku następnym z dobrą lokatą i otrzymał przydział do 8 pułku strzelców konnych, stacjonującego w Chełmnie na Pomorzu. Pułk ten wchodził w skład Pomorskiej Brygady Kawalerii, która - w niepełnym zestawie - była przed wrześniem 1939 ugrupowana w rejonie Brusy - Lubnia. Należała do Grupy Operacyjnej "Czersk" dowodzonej przez gen. Stanisława Grzmot-Skotnickiego.
Udział w kampanii wrześniowej 1939 :
Brał udział w walkach z Niemcami we wrześniu 1939 r. - 8 Pułk Strzelców Konnych, dowódca pułku - płk dypl. kaw. Jerzy Jan Jastrzębski
Po zakończeniu walk zdołał dotrzeć w cywilnym ubraniu do Śmiłowic.
Śmiłowice znalazły się na tych terenach polskich, które zostały bezpośrednio włączone do Rzeszy Niemieckiej. Ojciec Andrzeja, Tadeusz Findeisen odmówił przyjęcia oferowanego mu obywatelstwa niemieckiego, opuścił swój majątek i wyjechał w październiku 1939 r. wraz z rodziną do Warszawy.
Ślub z Ireną Zieleniewską:
W 1940 r. Andrzej Findeisen zaręczył się z Ireną Zieleniewską, która także działała wówczas w kręgach konspiracyjnych. Irena została wkrótce potem aresztowana i uwięziona na Pawiaku. W lipcu 1941 r., po ataku Niemiec na ZSRR, została wypuszczona po dziewięciu miesiącach śledztwa dzięki bohaterstwu swojej koleżanki Józefy Kęszyckiej. Ślub Andrzeja i Ireny odbył się w Warszawie w październiku r. 1941. W lipcu 1943 r. przyszła na świat córka Magdalena, po niej - w sierpniu 1944 r. urodził się syn Andrzej, już po śmierci ojca w Powstaniu. [ źródło: Andrzej „Turkiel” Findeisen, nota biograficzna, oprac. W. Findeisen „Władek"]
Udział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. pułk szwoleżerów Józefa Piłsudskiego Andrzej Findeisen szybko wszedł w struktury konspiracji wojskowej Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Związał się z 1 Pułkiem Szwoleżerów ZWZ-AK, który powstał w Warszawie pod koniec 1939 r. W szczególności, pełnił przez długi czas pełnoetatową służbę instruktora szkoleniowego. Dowódcą pułku i zarazem dowódcą 1 Rejonu w V Obwodzie AK (Mokotów) w Warszawie był
rtm. Stefan Smolicz ps. Wrak.
Andrzej Findeisen jako podporucznik ps. Turkiel dowodził od lutego lub marca jednym ze szwadronów; funkcję tą przejął po por. Edwardzie Korwin-Piotrowskim, który został w lutym 1944 r. stracony w egzekucji ulicznej, po przejściu tortur na Gestapo. Latem 1944 roku ppor. Andrzej Findeisen odbywał ćwiczenia z nowoprzyjętymi żołnierzami AK, które odbywały się w majątku Sobótka w kieleckiem, należącym do rodziny Wickenhagenów. Ćwiczenia takie prowadzono w grupach kilkuosobowych i w turnusach trwających tydzień lub dwa. Dnia 30 lipca rano Andrzej otrzymał rozkaz przerwania ćwiczeń i powrotu do Warszawy.
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Punktem koncentracji 1 Pułku Szwoleżerów w dniu 1 sierpnia była fabryka wyrobów blaszanych "Tłocznia" przy ul. Przemysłowej 19 oraz okolice Portu Czerniakowskiego. Dowódcami zgrupowanych tam szwadronów byli por. rez. Tomasz Kempiński ps. Krzywonos,
por. rez. Aleksander Tyszkiewicz ps. Góral oraz ppor. Andrzej Findeisen ps. Turkiel.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - dywizjon 1. pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.
Zadaniem pułku w „godzinie W” było zdobycie przedwojennych koszar 1 Pułku Szwoleżerów, gdzie stała jednostka kawalerii SS. Natarcie prowadzone przez słabo uzbrojonych żołnierzy AK poprzez ul. Łazienkowską i stadion „Legii” załamało się w ogniu niemieckich cekaemów, a SS-mani przeszli do przeciwnatarcia. Plutony szwoleżerów wycofały się na pozycje wyjściowe, o zmroku ściągnięto z pola rannych i zabitych. Jednostki AK, zgodnie z uprzednimi rozkazami, rozpoczęły wycofywanie się poprzez stację pomp rzecznych przy ul. Czerniakowskiej 124 i Siekierki do Lasów Kabackich; nie obyło się to bez walk i strat. Podjęte następnego dnia tj. 2 sierpnia próba przedarcia się w dzień przez linie niemieckie w kierunku Mokotowa przyniosły dalsze straty w zabitych i rannych. Udało się natomiast szwadronowi dowodzonemu przez por. Tyszkiewicza przebić dnia 3 sierpnia drogą przez Sadybę. Następnej nocy przybyli z Kabat dalsi żołnierze i oficerowie pułku - na Mokotowie powstał wówczas Samodzielny 1 Dywizjon 1 Pułku Szwoleżerów AK, złożony z dwóch szwadronów. Całością dowodził por. rez. kawalerii Aleksander Tyszkiewicz ps. Góral. Dywizjon obsadzał pozycje w rejonie ul. Belgijskiej i przeprowadził wiele udanych akcji. [ źródło: Andrzej „Turkiel” Findeisen, nota biograficzna, oprac. W. Findeisen „Władek"]
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Poległ dnia 2 sierpnia po południu w czasie jednej z podjętych przez Powstańców prób przejścia oddziałów z Lasów Kabackich do Warszawy. Żołnierze AK po wyjściu z lasu posuwali się przez pole tyralierą padając co pewien czas na ziemię. Ponieważ było to w pobliżu szosy, którą jechały niemieckie samochody - Niemcy zauważyli biegnących i otworzyli ogień. Poległ Andrzej Findeisen i dwóch innych żołnierzy; jednym z nich był rzeźbiarz
Andrzej Daczyński (1921-1944). Reszta oddziału znalazła odpowiednią chwilę, przeciągnięto ciała poległych do lasu i pochowano prowizorycznie.
Miejsce pochówku - ekshumacja:
Ekshumowany w kilka tygodni później z grobu tymczasowego przez kolegów i pochowany na cmentarzu parafialnym w Piasecznie, w jednym grobie z
Andrzejem Daczyńskim, początkowo bezimiennie.
Informacje dodatkowe:
Przyjacielem Andrzeja z lat szkolnych był Aleksander Gieysztor, który obecny był także na jego ślubie z Ireną w roku 1941.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-teczka/Pokój Kombatanta:
Andrzej "Turkiel" Findeisen - materiały do Słownika Uczestników Powstania Warszawskiego (biogramy) udostępnione przez brata stryjecznego, Władysława Findeisena ps. Władek
Ilustracje: prezentowane w biogramie zdjęcia pochodzą z archiwum rodzinnego p. Władysława Findeisena
