Data urodzenia:
1915-10-25
Funkcja:
z-ca d-cy, dowódca kompanii
Miejsce urodzenia:
Smoleńsk
Imiona rodziców:
Anatol - Jadwiga
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Absolwent Korpusu Kadetów w Rawiczu (1935) i Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie (1938).
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Do 11 września 1939 służył jako drugi adiutant dowódcy 11. pułku piechoty w Tarnowskich Górach. Od 12 do 20 września dowodził plutonem działek przeciwpancernych oraz kompanią ciężkich karabinów maszynowych. Dwukrotnie lekko ranny. W dniach 20-22 września, wraz z częścią oddziałów Armii "Kraków”, do których należał jego pułk, uczestniczył w bitwie w rejonie Janowa Lubelskiego. Po rozkazie dowódcy Armii "Kraków”, aby starać się wyjść z okrążenia, próbował przedostać się na południowy wschód. Wzięty się do niewoli, w okolicach Zawiercia zbiegł z pociągu wiozącego go do obozu. W grudniu 1939 próbował na nartach w okolicach Muszyny przekroczyć granicę, ponownie dostał się do niewoli i znowu udało mu się zbiec.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Działalność w konspiracji podjął w grudniu 1940, początkowo w Kielcach, gdzie organizował i szkolił małe wojskowe oddziały oraz prowadził poszukania w tym rejonie broni i amunicji ukrytej w 1939 roku. Następnie w Warszawie, w latach 1943-1944 był instruktorem konspiracyjnych kursów podchorążych. Trzykrotnie wyznaczany na dowódcę oddziału dywersyjnego - dwukrotnie do wykolejenia i zniszczenia pociągów wiozących zaopatrzenie (amunicję, paliwo i żywność) dla frontu wschodniego i raz do zatrzymania i przekazania dla potrzeb AK, transportu samochodowego materiałów włókienniczych. Zadania zostały wykonane. W 1943 awansowany przez Komendanta AK do stopnia porucznika. W końcu czerwca 1944 otrzymał przydział do pułku Komendy Głównej AK "Baszta", w którym objął funkcję zastępcy dowódcy kompanii B-1 w batalionie "Bałtyk".
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-1 - zastępca dowódcy kompanii B-1, od 16.08.1944 dowódca kompanii B-2 w batalionie "Bałtyk"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel. Po siedmiu miesiącach, w kwietniu 1945 w grupie jeńców dotarł w kolumnie marszowej na przedmieścia Lubeki, gdzie doczekał uwolnienia z niewoli.
Losy po wojnie:
W czerwcu 1945, koło miasteczka Geesthacht, wraz z grupą polskich oficerów i podchorążych - uczestników Powstania Warszawskiego, współorganizował obóz dla ok. 3,5 tys. osób powracających z niewoli. Wyjechał po żonę i córkę do kraju i powrócił do Hamburga, gdzie przebywał do wiosny 1946. Ze względu na zaawansowaną ciążę żony powrócił do Polski. Mieszkał i pracował we Wrocławiu. Prześladowany przez UB. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy AK i Środowiska Żołnierzy Pułku Armii Krajowej "Baszta”.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (dwukrotnie, zaświadczenie nr DK-9368/W z dnia 08.01.1973); Srebrny Krzyż Zasługi (legitymacja nr 1779-76-58), Odznaka Grunwaldzka (legitymacja nr 2049/74), Warszawski Krzyż Powstańczy (legitymacja 74-82-19K), Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 (legitymacja 4739), Medal za udział w Wojnie Obronnej 1939 (legitymacja 180-82-54MW)
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Fot. MPW-zbiory P/7865/13, archiwum rodzinne p. Bożenny Dowgiałło (Dowgiałło-Chmorowicz)
