Data urodzenia:
1911-11-03
Miejsce urodzenia:
Klincy (Klince)
Imiona rodziców:
Mieczysław - Jadwiga
Wykształcenie:
Uczennica Gimnazjum im. Emilii Plater w Grodnie, które ukończyła zdając maturę w 1931 roku. Studia biologiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczęła w październiku tego samego roku. Podczas studiów związała się z Zakładem Systematyki i Geografii Roślin kierując swoje zainteresowanie ku grzybom. Ukończyła Uniwersytet Warszawski uzyskując tytuł magistra w 1937 r.Od czerwca 1937 r. pracowała w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin Uniwersytetu Warszawskiego. Początkowo była stypendystką Kasy im. Mianowskiego, potem uzyskała stypendium z Funduszu Kultury Narodowej. W dniu 1 stycznia 1939 r. została starszym asystentem i rozpoczęła badania fizjograficzne, przerwane przez wybuch II wojny światowej.
Okres okupacji niemieckiej:
Po kapitulacji Warszawy w 1939 roku pracowała w Ogrodzie Botanicznym UW. W lutym 1942 r. została usunięta przez władze okupacyjne. W marcu 1942 r. została zatrudniona jako ogrodnik w Wydziale Ogrodniczym Zarządu Miejskiego Warszawy, gdzie pracowała do 1 sierpnia 1944 roku. Podczas okupacji opiekowała się księgozbiorem Zakładu Systematyki i Geografii Roślin UW, zielnikiem oraz kolekcjami Ogrodu Botanicznego, który włączono do Zieleni Miejskiej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział II (Informacyjno-Wywiadowczy) - Wydział Wywiadu Ofensywnego "Stragan" - Referat "Zachód" ("Lombard") - Tereny Rzeszy
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" (Śródmieście-Południe) - przydział nieznany
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Pracowała jako sanitariuszka w przejściowym szpitalu w Piastowie.
Losy po wojnie:
Biolog, pedagog, specjalistka w zakresie botaniki i mykologii, członkini honorowa Komitetu Botaniki PAN oraz Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Na uczelnię wróciła w lutym 1945 r. organizując porządkowanie zniszczonych terenów uniwersytetu. Od 1 kwietnia 1945 roku ponownie objęła stanowisko sprzed wojny - starszej asystentki w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin UW. Uczestniczyła w organizowaniu wznowienia zajęć ze studentami. Badania fizjograficzne, przerwane na czas wojenny, kontynuowała w latach 1946-1948. Stopień doktora uzyskała w 1948 r. i została wówczas adiunktem, a następnie od 1 stycznia 1955 r. docentem. Od 1964 roku była profesorem nadzwyczajnym, a od 1972 profesorem zwyczajnym. W latach 1962-1968 była prodziekanem Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UW. W latach 1966-1979 kierowała Zakładem Systematyki i Geografii Roślin UW. W latach 1969-1978 pełniła funkcję dziekana nowo utworzonego Wydziału Biologii, na którym w 1969 roku powstał Instytut Botaniki, a także utworzono Stację Geobotaniczną w Białowieży i Stację Terenową w Sajzach. W latach 1979-1981 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Botaniki UW. Z dniem 30 września 1982 roku przeszła na emeryturę. Określana nestorką polskiej mykologii. Autorka ponad 180 publikacji naukowych i redaktorka serii "Grzyby"
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowana została na Cmentarzu Powązkowskim (Stare Powązki)
Informacje dodatkowe:
We wczesnym dzieciństwie mieszkała w Rosji. Początkowo w Nowozybkowie, potem z całą rodziną przeniosła się do leśniczówki Psiołek Bor w guberni kostromskiej, gdzie ojciec, który miał wykształcenie prawnicze, rozpoczął pracę w administracji leśnej. W 1921 roku wrócili do Polski, tymczasowo zatrzymując się w Poznaniu, by wkrótce zamieszkać w Białowieży.
Publikacje:
Maria Ławrynowicz: artykuł "Profesor Alina Skirgiełło". „Wiadomości Botaniczne”. 52 (3/4), s. 90-96. 2008; "Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004. s.458
