Data urodzenia:
1889-06-17
Miejsce urodzenia:
Petersburg
Imiona rodziców:
Wincenty - Teofila z domu Sienkiewicz
Wykształcenie i praca zawodowa do 1944 r.:
W 1906 wyróżniony Złotym Medalem ukończył gimnazjum w Petersburgu, po czym wstąpił do tamtejszej Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej. 30.04.1912 uzyskał, z najwyższym odznaczeniem dyplom lekarza. Wkrótce został przydzielony do ekspedycji lekarskiej zwalczającej dżumę w Kirgizji. W latach 1913-1918 był asystentem na Oddziale Wewnętrznym w miejskim Szpitalu Obuchowskim w Petersburgu. W czasie I wojny światowej jako lekarz został wcielony do armii carskiej i skierowany do Kronsztadu. W latach 1918-1921 był asystentem na Uniwersytecie Saratowskim, gdzie w 1920 uzyskał stopień docenta na podstawie rozprawy "Gonokok i jego formy ewolucyjne”. W latach 1921-1923 był asystentem w Klinice Chorób Zakażonych Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu. W lipcu 1923 wyjechał do Polski. W latach 1923-1925 pracował jako asystent w Zakładzie Bakteriologicznym Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie ponownie habilitował się. W 1925 przeprowadził się do Warszawy i od tego roku do sierpnia 1944 pełnił funkcję dyrektora Miejskiego Instytutu Higieny przy ul. Nowogrodzkiej 82. Równocześnie w okresie 1925-1939, z tytułem profesora, był wykładowcą w Wolnej Wszechnicy Polskiej. W 1934 został członkiem-założycielem Polskiego Towarzystwa Badań Naukowych nad Gruźlicą, a od 1937 jego wiceprezesem. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 100 prac z różnych dziedzin bakteriologii.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach okupacji niemieckiej prowadził wykłady i ćwiczenia dla studentów Wydziału Medycyny Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego, na którym w 1943 został mianowany profesorem.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Nowogrodzka 82 (mieszkanie służbowe).
Oddział:
Miejski Instytut Higieny ul. Nowogrodzka 82 - dyrektor Instytutu, lekarz.
Dzielnica:
Śródmieście Południe.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego syn
Romuald był żołnierzem batalionu "Odwet II", następnie 3. batalionu pancernego "Golski".
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zamordowany w grupie 67 osób na terenie Miejskiego Instytutu Higieny. Ciała wszystkich ofiar zostały spalone na dziedzińcu MIH. Grób symboliczny znajduje się w grobowcu rodzinnym na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Odznaczenia:
Za zasługi dla medycyny został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (Polska), komandorią Orderu Św. Sawy (Jugosławia) i Orderem Św. Aleksandra Newskiego (Rosja).
Źródła:
J.B.Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej, tom I, Wydawnictwo medyczne Urban & Partner, Warszawa 1997; Spis abonentów warszawskiej sieci telefonów Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej i Rządowej Warszawskiej Sieci Okręgowej 1938/39: PAST, Warszawa 1939.
