Data urodzenia:
1925-11-21
Stopień:
starszy strzelec
Numer legitymacji:
184 / S
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Kazimierz - Zofia z domu Nowacka
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Nowogrodzka 4
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-3 - I pluton
Szlak bojowy:
Mokotów - kanały - Śródmieście Południe
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
8. Dywizja Piechoty AK im. Romualda Traugutta - 21. pułk piechoty "Dzieci Warszawy".
Odniesione rany:
Ranny na początku sierpnia 1944 r.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego brat
Leszek walczył w tym samym plutonie.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Oflagu VII A Murnau - wyzwolony 29.04.1945 r. przez wojska amerykańskie.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu wyjechał do II Korpusu Polskiego stacjonującego we Włoszech, tam rozpoczął studia medyczne, które przerwał w 1947 r. i powrócił do Polski. W Warszawie studiował muzykologię, a w latach 1948-1957 zajmował się krytyką filmową i muzyczną. Później, jako aktor niezawodowy rozpoczął karierę artystyczną. Zadebiutował rolą SS-mana w filmie Andrzeja Wajdy "Kanał" - do tego filmu wykonał także partie solowe na okarynie. Łącznie od 1956 r. do 1974 r. zagrał w 49 filmach kinowych i telewizyjnych, w których najczęściej jego głos dubbingował inny aktor - Zygmunt Listkiewicz. W 1967 r. Pawlikowski zeznawał jako świadek oskarżenia w procesie przeciwko Januszowi Szpotańskiemu, autorowi "Cichych i Gęgaczy". Według słów mec. Jana Olszewskiego, obrońcy Szpotańskiego, rola aktora była marginalna, a jego zeznania zostały przez niego udzielone niechętnie (dowieziony na proces z zakładu psychiatrycznego, w którym przypuszczalnie ukrył się przed sądem), z których następnie próbował się wycofywać. W następnych latach jego rola została wyolbrzymiona przez "czarną legendę", zwłaszcza niezasadne jest łączenie procesu ze śmiercią samobójczą, która była rezultatem długotrwałej choroby psychicznej (cyklofrenii). Przez środowisko uważany był za tajnego współpracownika SB - choć sam o swoich kontaktach ze służbami informował wszystkich znajomych. W ostatnim okresie życia borykał się z problemami finansowymi, grywał mało, epizodycznie, żył na granicy ubóstwa (jadał u przyjaciół i znajomych), a problemy natury psychicznej uniemożliwiały mu podjęcie pracy zarobkowej.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zginął śmiercią samobójczą, wyskakując z okna swojego warszawskiego mieszkania na ósmym piętrze bloku na tyłach Alej Jerozolimskich.
