Data urodzenia:
1903-10-23
Stopień:
starszy strzelec - kapral (1.10.1944 - pośmiertnie), podporucznik czasu wojny (pośmiertnie).
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Udział w konspiracji 1939-1944:
Jako robotnik pracował w pruszkowskiej fabryce Stowarzyszenia Mechaników Polskich. Od stycznia 1940 r. żołnierz Tajnej Organizacji Wojskowej (TOW). Był jednym z czołowych organizatorów sabotażowej akcji "Żółw" prowadzonej na terenie wielu zakładów Woli i okolic Warszawy, m.in w fabryce Stowarzyszenia Mechaników Polskich w Pruszkowie, w Zakładach Mechanicznych Ursus, Warsztatach kolejowych w Pruszkowie i w Fabryce karabinów na Woli. W opinii współpracowników i przełożonych uchodził za jednego z najbardziej ofiarnych i oddanych ludzi. Od marca 1942 r. był komendantem grupy "Wola" i dowódcą patrolu. Po scaleniu TOW z Armią Krajową (rozkaz PZP nr 218/O.I z 15.03.1943) wraz ze swoim oddziałem wszedł w skład Kedywu Okręgu Warszawskiego AK, w ramach tzw. grupy "Andrzeja" (Kedyw-"Kolegium A" - grupa Wola). I choć formalne dowództwo wolskiej grupy pełnili kolejno: ppor. "Ciupek" (NN), por. "Olszyna" (Tadeusz Wiwatowski), pchor. "Żbik" (Zdzisław Zajdler), ppor. "Pik" (NN) i ponownie por. "Olszyna", to w pierwszych latach głównym koordynatorem i "motorem oddziału" był właśnie "Majewski". Od maja 1944 r. grupa "Andrzeja" w rozkazach Kedywu Okręgu Warszawskiego występuje już jako Oddział Dyspozycyjny "A", nadal zachowując wewnętrzną strukturę z czasów TOW.
Oddział:
Kedyw Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej - Oddział Dyspozycyjny A ("Kolegium A") - od 2.08.1944 r. w zgrupowaniu "Radosław" jako oddział dyspozycyjny dowódcy zgrupowania, od 12.08.1944 r. w pułku "Broda 53" - batalion "Zośka" - oddział ppor. "Śnicy"
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto
Odniesione rany:
Ranny w nocy 23/24.08.1944 r. podczas walk o kościół Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej. Przeniesiony do szpitala powstańczego "Pod Krzywą Latarnią" przy ul. Podwale 25 - wymieniony w wykazie rannych 28.08.1944 r.
Awanse:
Awansowany pośmiertnie do stopnia kaprala rozkazem nr 35 (1.10.1944), do stopnia podporucznika czasu wojny rozkazem nr. 319 Delegata Sił Zbrojnych w Kraju z 1945 r.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (pośmiertnie - rozkaz Dowódcy AK Nr 35 z 1.10.1944 r.), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (pośmiertnie - rozkaz Nr 319 Delegata Sił Zbrojnych w Kraju z 1945 r.).
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zamordowany przez Niemców w grupie rannych w szpitalu powstańczym "Pod Krzywą Latanią" przy ul. Podwale 25. Po wojnie ekshumowany i pochowany na kwaterach batalionu "Miotła" na Wojskowych Powązkach.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Archiwum Państwowe m. st. Warszawy - Listy ekshumowanych
