Data urodzenia:
1920-09-20
Funkcja:
d-ca plutonu, d-ca drużyny
Miejsce urodzenia:
Częstochowa
Imiona rodziców:
Kazimierz - Halina z domu Goszczyńska
Wykształcenie do 1944 r.:
Ukończył Szkołę Powszechną w Przemyślu (1929 r.). Od 1930 r. uczeń Męskiego Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. Od 1935 r. uczył się w Państwowym Męskim Gimnazjum i Liceum im. W. Giżyckiego. Świadectwo dojrzałości kl.matematyczno -fizycznej uzyskał na tajnych kompletach w 1940 r.
Praca w czasie okupacji niemieckiej:
Podczas wojny pracował w Przedsiębiorstwie Robót Budowlanych „Strzeszewski i Spółka, początkowo jako zwykły robotnik, a następnie jako pracownik umysłowy (od II 1940 r. do 1 VIII 1944 r.).
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - Kedyw KG AK - Brygada Dywersyjna "Broda 53" - kompania "Topolnicki"
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53 " - kompania "Topolnicki"
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście - Górny Czerniaków - kanały - Mokotów - kanały - Śródmieście
Odniesione rany:
Dwukrotnie ranny - na Czerniakowie ranny w głowę. Ponownie ranny, tym razem ciężko, podczas walk o "Królikarnię" (25 września 1944 r.)
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Jako cywil umieszczony w Szpitalu Ujazdowskim ewakuowanym do Milanówka.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny powrócił do Warszawy, a następnie wyjechał do Olsztyna, gdzie pracował w Zarządzie Miasta oraz Centrali Materiałów Budowlanych. Swoją przynależność do AK ujawnił 17 IX 1945 r. (zaświadczenie nr 371). W 1946 r. ponownie powrócił do Warszawy. Podjął studia na SGH, ale szybko przeniósł się na Wydział Prawa UW. Jednak sytuacja rodzinna uniemożliwiła mu dalszą naukę i zmusiła do podjęcia pracy zarobkowej. Związany z przemysłem wikliniarskim w Centrali Handlu Zagranicznego „Paged”, następnie w Kolejowym Przedsiębiorstwie Robót Załadunkowych (1954), a od 1956 r. ponownie zatrudniony w CHZ „Paged”
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz we Włochach, kw. kwatera I, rząd 57, grób 9 A
Odznaczenia:
Order Virtuti Militari (DK - 063993/W), Krzyż Walecznych - dwukrotnie (284/III i DK - 06506/W), Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności i in.
Informacje dodatkowe:
Konspiracja: 1942-1943 r. szkolenie, służba łącznikowa; 1943 -1944 Szkoła Podchorążych (stopień kapral podchorąży). Od początku 1944 r. OS „Konrad” w oddziałach KG AK „Motor 30”, Sztuka”, „Deska”, „Broda53” - kompania "Topolnicki" dowodzona przez por. Jana Misiurewicza „Topolnickiego”. Po aresztowaniu dowódcy oddziału Tadeusza Hamankiewicza „Konrada” nowym dowódcą został Mieczysław Madejski „Marek”, a Wojciech Orski-Zarębski jego zastępcą. Uczestnik akcji zdobycia samochodu pancernego z warsztatu Kozikowskiego przy ul. Waliców, a także licznych akcji ewakuacji zagrożonych lokali, magazynów broni, zdobywania i zakupu broni oraz zdobywania niemieckich samochodów. Miejsce koncentracji na godzinę "W" - fabryka „Telefunkena” przy ul. Mireckiego. W pierwszych dniach Powstania brał udział we wszystkich ważniejszych walkach batalionu „Zośka”, m. in. zdobyciu zajmowanej przez SS szkoły św. Kingi przy ul. Okopowej 55a („Twierdza”), budynku szkoły przy ul. Spokojnej 13, odblokowaniu KG AK przy Dzielnej (zniszczenie bunkra). Uczestniczył w zdobyciu „Gęsiówki” (5 VIII), które opisał po wojnie w książce „Chłopcy z lasu. Wspomnienia leśników - kombatantów AK". Walczył w obronie cmentarzy. 9 sierpnia objął dowództwo plutonu po rannym podczas walk Mieczysławie Madejskim „Marku”. W kolejnych dniach brał udział w działaniach w rejonie Muranowa, kościoła Jana Bożego, ul. Sapieżyńskiej i PWPW. Ze Starego Miasta przeszedł kanałami do Śródmieścia. Na Czerniakowie walczył w obronie ulic: Szarej, Czerniakowskiej, Okrąg i Wilanowskiej. Dwukrotnie lekko ranny podczas walk. W nocy z 19/20 IX wraz z ppłk „Radosławem” przeszedł kanałami na Mokotów. Na Mokotowie jako dowódca drużyny w resztce brygady dywersyjnej „Broda 53” brał udział w ataku na Królikarnię (25 IX) w którym został ciężko ranny (postrzał w lewą nogę i plecy; leczony przez dr. Zygmunta Kujawskiego „Broma”). Następnie, mimo odniesionych ran ponownie podejmuje trudną przeprawę kanałami - tym razem na trasie z Mokotowa do Śródmieścia. W czasie Powstania awansowany na podporucznika.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, Bogusław Kostka - archiwum prywatne
