Data urodzenia:
1918-04-18
Stopień:
plutonowy podchorąży, rozkazem Komendy Głównej AK we wrześniu 1944 r. awansowany do stopnia podporucznika.
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Leon - Maria z Szaniorów
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reya w Warszawie (matura 1936). Studia na SGH 1937-1939. W okresie okupacji uczestniczył w tajnych kompletach u prof. Edwarda Lipińskiego. Ukończył konspiracyjną tajną podchorążówkę (łączność) w stopniu kaprala podchorążego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
1.02.1942 przyjęty w szeregi "Polskiego Związku Powstańczego" (to jeden z kryptonimów Armii Krajowej) w Warszawie. Brał udział w licznych akcjach zbrojnych na terenie Warszawy i województwa (brak bliższych informacji).
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Zaremba-Piorun" - 3. kompania - I pluton
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe. Brał udział m.in. w walkach o gmach Stacji Telekomunikacyjnej przy zbiegu ul. Poznańskiej i ul. Nowogrodzkiej.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
W Powstaniu Warszawskim brało udział trzech braci Danielewiczów: najstarszy: Wojciech Danielewicz ps. „Rola” walczył w batalionie "Zaremba"-"Piorun" na terenie Śródmieścia, średni
plut. pchor. Kazimierz Danielewicz ps. "Kazimierski" był żołnierzem V Oddziału (Łączności) OW AK w batalionie łączności, następnie w pułku KG AK "Baszta", walczył na Mokotowie. Najmłodszy z braci -
kpr. pchor. Stanisław Danielewicz ps. "Pług” (1923-1944) walczył i poległ na Starym Mieście, będąc żołnierzem batalionu "Gozdawa”.
Stanisław poległ 20.08.1944 r. na ul. Daniłowiczowskiej.
Odznaczenia:
1949 - Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami; 1971 - Krzyż AK; 1976 - Srebrny Krzyż Zasługi; 1982 - Warszawski Krzyż Powstańczy.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powstania w niewoli niemieckiej, jeniec obozów przejściowych w Ożarowie, Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice), a od 22.11.1944 w Stalagu VII B w Memmingen, Arbeitskommando Monheim. Wyzwolony 23.04.1945 r. przez armię gen. Pattona.
Losy po wojnie:
W latach 1945-1946 studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Innsbrucku. Do Polski powrócił w październiku 1946. W latach 1946-1947 dokończenie studiów na SGH w Warszawie. W 1948 poślubił Zofię z Kierwińskich (1922-1990), z którą miał córkę Iwonę (ur. 1954). W latach 1948-1950 zatrudniony najpierw w "Społem", a następnie w Centrali Rolo-Spożywczej "Samopomoc-Chłopska w Warszawie. W latach 1950-1954 pracował kolejno w Centrali Handlu Zagranicznego "Ciech" i "Dalspo", a w 1954 podjął pracę Centrali Handlu Zagranicznego "Rolimpex", na stanowisku kierownika Działu Eksportu i Importu i pozostał tam do emerytury w 1988. W latach 1979-1982 pracował jako attaché w Biurze Radcy Handlowego w Kopenhadze. Nie był nigdy członkiem PZPR, członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 241, rząd 1, miejsce 3-4, grób rodzinny Danielewiczów.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW.
