Data urodzenia:
1916-11-21
Funkcja:
oficer taktyczny
Stopień:
porucznik służby stałej broni pancernej
Miejsce urodzenia:
Kielce
Imiona rodziców:
Tomasz - Stefania z domu Kruczek
Przebieg służby wojskowej, udział w kampanii wrześniowej 1939 r. :
Od 1 września 1936 słuchacz Szkoły Podchorążych Broni Pancernych w Modlinie, po jej ukończeniu 15 lipca 1939 przydzielony do 12 Batalionu Pancernego w Łucku. W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako dowódca 3 plutonu 1 kompanii 21 Batalionu Czołgów Lekkich. 18 września wraz z batalionem przekroczył granicę polsko-rumuńską w Kutach, internowany w Rumunii w obozie Baile-Govora. 10 grudnia 1939 uciekł, w listopadzie przekroczył granicę rumuńsko-jugosłowiańską i przez Split, greckim frachtem „Attica” dotarł 3 grudnia do Marsylii. 20 grudnia 1939 wstąpił w Bessieres do Polskich Sił Zbrojnych, następnie w obozach: Sables-d’Or-les Pins, później Cairanne, Piolenc. od 1 czerwca 1940 przydzielony jako dowódca 4 plutonu 2 kompanii I baonu czołgów 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Uczestniczył w walkach kampanii francuskiej, na szlaku Vertrus – Fere Champenoise – Montgivroux. Cichociemny (przerzucony do Polski samolotem Dakota FD-919 „I”, 267 Dywizjon RAF,, w nocy 15/16 kwietnia 1944).
Udział w konspiracji 1939-1944:
Obszar Warszawski Armii Krajowej - Ośrodek pancerny
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód Śródmieście - Podobwód Śródmieście-Południe "Sławbor" - odcinek taktyczny "Sarna" - poczet. Brał udział w Powstaniu Warszawskim w Śródmieściu Południe, jako dowódca patrolu miotaczy ognia (3–6 sierpnia), m.in. w walkach w rejonie Sejmu; następnie od 12 sierpnia adiutant komendanta podobwodu mjr. Stanisława Łętowskiego ps. Mechanik. Od 28 sierpnia oficer operacyjny odcinka taktycznego „Sarna”, dowodzonego przez mjr Narcyza Łopianowskiego ps. Sarna. Walczył w rejonie od skrzyżowania ul. Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich do Muzeum Narodowego.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Jego siostra Maria Kostuch była sanitariuszką kompanii „Aniela” w batalionach „Antoni„ i ”Gustaw"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - od 6 października 1944 przebywał w obozach jenieckich w Ożarowie, Sandbostel (Stalag XB) i Lubece. 2 maja 1945 uwolniony przez wojska brytyjskie.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Jego rodzice, Tomasz i Stefania Kostuch wraz z bratem Zbigniewem (lekarzem stomatologiem) zostali zamordowani przez Niemców w czasie Powstania Warszawskiego w mieszkaniu przy ul. Filtrowej, w momencie, gdy Zbigniew próbował uratować uznanych za za niezdolnych do ewakuacji rodziców przed egzekucją.
