Pseudonim:
"Tadeusz II"
Data urodzenia:
1919-07-10
Data śmierci:
1998-10-06
Funkcja:
-
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Eufemia z domu Staszewska
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od grudnia 1940 roku - Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Olza" - kompania O-3 - I pluton. W 1943 r. ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa pl. Zamkowy 2 m. 72
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Olza" - kompania O-3 - I pluton. Dowódca kompanii - por. Ludwik Kotowski
Szlak bojowy:
Mokotów. Placówka "Pudełko" - umocniony punkt oporu kompanii O-3 przy Al. Niepodległości 52 (budynek mieszczący po wojnie Liceum Męskie św. Augustyna.)
Odniesione rany:
Ranny w głowę 25 września 1944 r., opatrzony w punkcie opatrunkowym.
Odznaczenia i awanse:
2 października 1944 r. awansowany do stopnia podporucznika, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi Z Mieczami (rozkazem Dowódcy Armii Krajowej nr. 512 / BP) i Krzyżem Walecznych. Pozostałe odznaczenia: Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska (czterokrotnie), Warszawski Krzyż Powstańczy, Medal za Warszawę 1939-1945, Medal Zwycięstwa i Wolności, Odznaka Weterana Walk o Niepodległość, Odznaka Pamiątkowa Akcji "Burza", Odznaka Grunwaldzka.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Jego siostra Barbara była sanitariuszką w batalionie "Parasol".
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Dulagu 142 w Skierniewicach, następnie przekazany do Stalagu X B Sandbostel. Po wyzwoleniu obozu przez wojska brytyjskie 29 kwietnia 1945 i zakwaterowaniu w poniemieckich koszarach w Delmenhorst odszukał brata Eugeniusza służącego w RAF i dzięki jego kontaktom zatrudnił się w 131 Wingu RAF w Ahlhorn pracując przy organizowaniu kursów ITV (przygotowanie żołnierzy do demobilizacji), w wolnym czasie pomagając w organizowaniu przerzutów rodzin polskich lotników na zachód.
Numer jeniecki:
221830
Losy po wojnie:
W sierpniu 1946 r. powrócił do kraju. 19.08.1946 r. zarejestrował się w Polskim Czerwonym Krzyżu w Warszawie jako powracający z niewoli niemieckiej. Przy rejestracji okazał zaświadczenie PSZ. Po wojnie pracował w kilkudziesięciu instytucjach. W 1979 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 6.10.1998 r.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (aleja 82 C kw. 4-24)
Informacje dodatkowe:
W konspirację zaangażowany od 1940 r. - poprzez P.O.S. „Jerzyki” (tzw. pluton Zamkowy) do Pułku AK Baszta. 27 września zgrupowani przy szkole na ul. Różanej zostali przeprowadzeni przez żołnierzy niemieckich na teren fortu przy ul Racławickiej skąd po zapewnieniu, że będą traktowani wg konwencji genewskiej przemaszerowali pod eskortą do Dulagu w Pruszkowie. Następnie przewieziony do Skierniewic na kilka dni w obozie przejściowym a potem do obozu jenieckiego Stalag XB w Sandbostel (4 październik 1944) zarejestrowany pod nr 221830. Do Warszawy powrócił przez Szczecin. (przekroczenie granicy : dn. 1 sierpnia 1946 r.)
Stefan Dyga Pseudonim: "Tadeusz II" Zobacz grób
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Mokotów 1944 r.  Fot. z archiwum rodzinnego Marka Dygi, obecnie w zbiorach MPW

Mokotów 1944 r. Fot. z archiwum rodzinnego Marka Dygi, obecnie w zbiorach MPW

Mokotów, zdjęcie z okresu Powstania. Fot. z archiwum rodzinnego Marka Dygi, obecnie w zbiorach MPW

Mokotów, zdjęcie z okresu Powstania. Fot. z archiwum rodzinnego Marka Dygi, obecnie w zbiorach MPW

Stefan Tadeusz Dyga, zdjęcie z niewoli, Stalag XB Sandbostel, jesień 1944 r. Fotografia z archiwum rodzinnego Marka  Dygi.

Stefan Tadeusz Dyga, zdjęcie z niewoli, Stalag XB Sandbostel, jesień 1944 r. Fotografia z archiwum rodzinnego Marka Dygi.

Stefan Tadeusz Dyga po wyzwoleniu, wiosną 1945 r. ( prawdopodobnie maj 1945 r.). Zdjęcie z archiwum rodzinnego Marka  Dygi.

Stefan Tadeusz Dyga po wyzwoleniu, wiosną 1945 r. ( prawdopodobnie maj 1945 r.). Zdjęcie z archiwum rodzinnego Marka Dygi.

Stefan Tadeusz Dyga - 1998 rok. Zdjęcie z archiwum rodzinnego Marka  Dygi.

Stefan Tadeusz Dyga - 1998 rok. Zdjęcie z archiwum rodzinnego Marka Dygi.

Archiwum rodzinne  Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne  Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne  Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne  Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne  Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne  Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Archiwum rodzinne Marka Dygi.

Nasz newsletter