Data urodzenia:
1901-04-28
Funkcja:
Kwatermistrz, oficer żywnościowy, szef kompanii szturmowej
Stopień:
starszy sierżant (awans 02.09.1944)
Numer legitymacji AK:
30029
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Tomasz - Anna z domu Zdonek
Wykształcenie i przebieg służby wojskowej, lata 1919-1939:
W 1919 roku ukończył szkołę techniczną w Warszawie i jako ochotnik wstąpił do wojska. Przydzielony został do Pułku Tatarskich Ułanów im. Achmatowicza. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. na froncie litewsko-białoruskim służył w plutonie łączności i wywiadowców. W styczniu 1920 roku awansowany na stopień st. ułana. W maju za zasługi i wzorową służbę z rozkazu dowódcy pułku gen. Romanowicza awansowany na stopień kaprala. Z frontu oddelegowany do Pińska, skąd służbowo skierowano go do Warszawy. Przydzielony do Dowództwa Lotniczych Warsztatów Automobilowych w Warszawie przy ul. Topolowej (była to ulica w rejonie Pola Mokotowskiego biegnąca do 1935 roku przez tereny wojskowe pomiędzy Koszykową a dzisiejszą Trasą Łazienkowską. Ulica Topolowa została wchłonięta przez powstałą w latach 30. XX wieku Aleję Niepodległości - przyp. red.) Po odbyciu praktyki Stanisław Zieliński otrzymał kwalifikacje majstra II klasy i awans do stopnia plutonowego. W 1922 roku przeszedł do rezerwy i rozpoczął prace w Polskich Kolejach Państwowych (PKP), gdzie uzyskał uprawnienia maszynisty. w 1937 roku powołany na ćwiczenia wojskowe do 2 Batalionu Silnikowego w Modlinie. Po ukończeniu ćwiczeń z rozkazu dowódcy batalionu, ppłk. Jasińskiego został awansowany na stopień sierżanta. W 1939 roku reklamowany przez Ministerstwo Komunikacji pozostał na kolei.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od grudnia 1939 - III Obwód "Waligóra" (Wola) Okręgu Warszawa ZWZ-AK - 2 Rejon (Koło - cmentarze) - Batalion im. gen. Józefa Sowińskiego. Zajmował się przechowywaniem oraz kolportażem podziemnej prasy, wyszukiwaniem lokali na zebrania i odprawy, przechowywaniem w lokalu własnym osób rannych lub poszukiwanych przez Gestapo. Jednocześnie w mieszkaniu Stanisława Zielińskiego przy placu Kazimierza Wielkiego 7 odbywały się zajęcia konspiracyjnej szkoły podchorążych.
Adres zamieszkania przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, plac Kazimierza Wielkiego 7
Oddział:
III Obwód "Waligóra" (Wola) Okręgu Warszawa Armii Krajowej - 2 Rejon (Koło - cmentarze), następnie w Grupie "Hala".
Szlak bojowy:
Wola - Śródmieście Północ
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - Stalag 344 Lamsdorf, następnie osadzony w Stalagu VII-B Memmingen
Losy po wyzwoleniu:
Po wyzwoleniu z obozu przez wojska amerykańskie w kwietniu 1945 roku, wstąpił do 2 Korpusu Polskiego PSZ (armii gen. Andersa) i pełnił służbę na terenie Włoch. W sierpniu 1946 roku zachorował i został przetransportowany do Anglii, gdzie przeszedł operację.
Losy po wojnie:
Do Polski powrócił na początku 1947 roku. Zamieszkał w Łodzi przy ul. Tuwima, gdzie prowadził skład węgla. Następnie zatrudnił się w spółdzielczości, w komórce kontroli, w której pracował aż do przejścia na emeryturę.
Adresy po wojnie:
Łódź, ul. Tuwima, ul. Narutowicza 29
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 257c-4-9, pochowany razem ze swoim poległym podczas Powstania Warszawskiego synem Kazimierzem ps. Witur.
Literatura:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego T.4 - Jeńcy wojenni - żołnierze Powstania Warszawskiego, oprac. Tomasz Łabuszewski, red. Andrzej Krzysztof Kunert (red. nacz.) Warszawa: ARS Print Production, 1997; Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004, Jacek Wacław Stykowski,Kapitan "Hal". Kulisy fałszowania prawdy o Powstaniu Warszawskim '44 Warszawa, Capital, cop. 2017.
