Data urodzenia:
1888-09-22
Stopień:
major rezerwy artylerii
Miejsce urodzenia:
Podzameczek powiat buczacki
Imiona rodziców:
Szymon - Karolina z domu Pławiak
Wykształcenie :
Doktor praw, adwokat. Uczęszczał do gimnazjum w Buczaczu, w którym w 1908 zdał maturę. W ostatniej klasie stał na czele tajnej organizacji młodzieżowej skupionej wokół pisma „Teka”. Następnie podjął pracę w kancelarii adwokackiej we Lwowie. Studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego ukończył w 1917 roku.
Przebieg służby wojskowej:
W latach 1909–1910 odbywał służbę wojskową w szkole oficerów rezerwy. Na stopień kadeta został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1912 w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej. Posiadał przydział w rezerwie do 2 pułku artylerii fortecznej w Krakowie. Po studiach dostał powołanie do armii austriackiej; dowodził fortem „Skała” w Krakowie, baterią w 2 pułku artylerii fortecznej i 4 pułku artylerii ciężkiej. Jednocześnie był członkiem tajnej organizacji żołnierzy, która wznieciła bunt marynarzy w Kotorze w 1918. W listopadzie tego roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Brał udział w obronie Lwowa w czasie wojny polsko ukraińskiej 1918–1919, był dowódcą artylerii i dowódcą pociągu pancernego „Piłsudczyk”. W 1919 przeniesiono go do Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego Lwów, skąd na własną prośbę powrócił do służby liniowej w artylerii, zostając dowódcą baterii zapasowej 8 pułku artylerii polowej. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. W 1921 objął funkcję dowódcy baterii artylerii w Głównym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie. W październiku tego roku został zwolniony do rezerwy. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 47. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych artylerii. Posiadał przydział w rezerwie do 28 pułku artylerii polowej w Dęblinie-Zajezierzu.
Działalność do 1939 r. :
We Lwowie otworzył własną kancelarię adwokacką. Jednocześnie prowadził działalność polityczną w ruchu ludowym; był więziony go za organizowanie strajków chłopskich. W 1938 został członkiem Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Posiadał majątek ziemski w Hucie Szczerzeckiej w powiecie lwowskim
Udział w konspiracji 1939-1944:
Po kampanii wrześniowej 1939 r. zaangażował się w działalność konspiracyjną w szeregach ZWZ i w Stronnictwie Ludowym „Roch”. W 1940 przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1941 objął funkcję inspektora głównego Służby Ochrony Powstania, ale po kilku miesiącach został zmuszony do rezygnacji. Od grudnia 1943 był komendantem głównym Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa. Przydział przed Powstaniem: Delegatura Rządu na Kraj - Komenda Główna Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa (PKB) m.st. Warszawy
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - Komenda Główna Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa (PKB) m.st. Warszawy
Szlak bojowy:
Śródmieście
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. W 1945 zamieszkał w Gdańsku, gdzie otworzył kancelarię adwokacką. Jednocześnie wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego, zostając w grudniu 1945 prezesem Zarządu Wojewódzkiego w Gdańsku. W styczniu 1946 wszedł w skład Rady Naczelnej PSL, a w lutym 1947 Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL.
Odznaczenia:
Krzyż Niepodległości, 9 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
Aresztowanie:
14 listopada 1947 został aresztowany przez UB pod zarzutem pomocy w ucieczce na Zachód Stefanowi Korbońskiemu.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zmarł/zamordowany w więzieniu mokotowskim 5 lutego 1948.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kw. 131, rząd 5, grób 9. Treść tablicy epitafijnej: "OBROŃCA LWOWA, UCZESTNIK POWSTANIA WARSZAWSKIEGO, OFIARA STALINIZMU". Mogiła symboliczna znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w Kwaterze „Na Łączce”.
