Data urodzenia:
1896-09-29
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 130 Miejsce: 32
Miejsce urodzenia:
Sztabin
Pseudonimy:
"Biebrza", "Józef"
Przebieg służby wojskowej i działalność do 1939 r. :
Działacz niepodległościowy, członek POW, poseł na Sejm RP II, III i IV kadencji (1928–1938) oraz senator V kadencji (1938–1939). Rolnik we wsi Sztabin k. Augustowa, działacz społeczny i narodowy na Białostocczyźnie. Był członkiem Wydziału Powiatowego w Augustowie i Zarządu Izby Rolniczej w Białymstoku, a także prezesem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego. W 1917 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej i został komendantem Obwodu POW Sztabin. W 1919 z polecenia ówczesnego komendanta Okręgu POW majora Adama Rudnickiego przeprowadził kilka akcji wywiadowczych i dywersyjnych skierowanych przeciwko oddziałom niemieckim. 15 stycznia 1919 wstąpił do Wojska Polskiego. Dowodzony przez niego oddział partyzancki został włączony do suwalskiego pułku strzelców (późniejszego 41 pułku piechoty) jako jego 10. kompania. W szeregach tego pułku walczył na wojnie z bolszewikami. W zastępstwie ciężko rannego dowódcy 10. kompanii objął jej dowództwo. W grudniu 1920 został zdemobilizowany. W czerwcu 1935 był podoficerem pospolitego ruszenia. Po zakończeniu służby wojskowej organizował kółka rolnicze i spółdzielnie mleczarskie w województwie białostockim. Był samorządowcem: zasiadał w Radzie Gminnej i Wydziale Powiatowym w Augustowie oraz Radzie Wojewódzkiej w Białymstoku. Pełnił obowiązki prezesa Okręgowego Towarzystwa Rolniczego oraz radcy Izby Rolniczej w Białymstoku. Założył w rodzinnej wsi Związek Strzelecki i Straż Ochotniczą. W Związku Strzeleckim posiadał stopień funkcyjny „kompanijny”. W 1928 uzyskał mandat posła na Sejm II kadencji z listy BBWR w okręgu Grodno–Suwałki. W 1930 ponownie wybrano go na posła w tym samym okręgu i z ramienia tego samego ugrupowania. 8 września 1935 uzyskał mandat w systemie większościowym w okręgu nr 43 Suwałki. 13 listopada 1938 został wybrany senatorem w województwie białostockim z ramienia Obozu Zjednoczenia Narodowego. W lutym 1939 został przewodniczącym Rady Okręgowej OZN w Białymstoku.
Wrzesień 1939 r.:
Uczestnik kampanii wrześniowej w 1939
Udział w konspiracji 1939-1944:
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4 Rejon - zgrupowanie 1604
Oddział:
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4 Rejon - zgrupowanie 1604
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4865 – 1921, Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – 28 sierpnia 1944; Krzyż Niepodległości z Mieczami – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” , Order Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Krzyż Zasługi
Miejsce śmierci:
Poległ na ul. Markowskiej (Szmulowizna - Praga Północ, ulica biegnie od ulicy Kijowskiej do ulicy Białostockiej).
Miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kwatera 18 A, rząd 6, grób 29. Pochowany 8 marca 1945 roku.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Był żonaty z Adelą z Sidorowiczów, z którą miał dwóch synów: Józefa (ur. 1928) i Edmunda (ur. 1930).
Literatura:
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004, tamże: Nowa Praga, Michałowice, dowódca zgrupowania 1604, Virtuti Militari. "Kto był kim…", s. 529; Posłowie i senatorowie…, t. III, s. 389–390; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.21, 31, 210-211
Uwagi:
Podawane są dwie daty śmierci - 1 sierpnia 1944 lub 1 września 1944. W akcie zgonu sporządzonym w 1945 w USC Warszawa Praga Północ podano, że zmarł 1 września 1944. Według relacji rodzinnej, na którą powołuje się biogram na stronach Kancelarii Senatu (informacja synowej Ireny Łazarskiej z Wołomina z 1995) ppor. Michał Łazarski "Biebrza"zginął 1.08.1944. roku
