Data urodzenia:
1900-04-29
Funkcja:
dowódca kompanii
Numer legitymacji AK:
6047
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Piotr - Emilia
Nazwisko konspiracyjne:
Tadeusz Wolski
Lata 1900-1939:
Od 1913 r. razem z bratem związał się z ruchem niepodległościowym - najpierw jako członek Polskiej Organizacji Skautowej, a następnie POW - aby w 1918 roku wziąć czynny udział w rozbrajaniu Niemców w Łodzi. Po ochotniczym zgłoszeniu się do wojska, otrzymał przydział do 1 Batalionu Harcerskiego WP, a następnie do plutonu Osłony Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego w Belwederze i na wyjazdach. Był też instruktorem tworzącej się Kompanii Osłony Naczelnego Wodza. Na własną prośbę przydzielony na front do 5 Pułku Piechoty Legionów, z którym przeszedł szlak Wilno-Dzwińsk-Kijów-Warszawa, aż do końca wojny polsko-rosyjskiej w 1920 r. Przeniesiony do rezerwy w lutym 1922 roku.
Urzędnik instytucji prywatnych. Pracował społecznie jako sekretarz Zarządu Okręgu Związku Oficerów Rezerwy. Komendant Obwodu Związku Strzeleckiego w Łodzi, zawodnik – piłkarz (w latach 20.) i lekkoatleta, a następnie członek zarządu i prezes Robotniczego Towarzystwa Sportowego Widzew w Łodzi. W marcu 1939 mianowany porucznikiem rezerwy, a we wrześniu 1939 r. reklamowany od czynnej służby wojskowej przez przemysł wojskowy.
Okupacja niemiecka:
Po wejściu Niemców do Łodzi poszukiwany przez gestapo za działalność antyhitlerowską, szczególnie w ostatnim miejscu pracy. W lutym 1940 roku, jako Tadeusz Wolski, przedostał się do Warszawy, gdzie kontynuował rozpoczętą w Łodzi działalność konspiracyjną służąc m.in. w ZWZ-AK i Grupie Operacyjnej WP "Edward". W lipcu 1944 r. został mianowany do stopnia kapitana i z tym stopniem objął dowództwo 4 kompanii VIII Zgrupowania AK "Krybar" na Powiślu.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" - VIII zgrupowanie "Krybar" - 4. kompania
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa Bojowa "Krybar” (Powiśle) - 4. kompania
Szlak bojowy:
Powiśle - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec obozu Bergen-Belsen, a następnie w Oflagu II D Gross Born.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Odznaczenia:
Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych 3-krotnie, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie), Medal Niepodległości, Krzyż za Wojnę, Medal Łotewski za wojnę, Krzyż P.O.W., Krzyż Legionowy, Krzyż 5. pułku piechoty legionów, Medal Wojska 4-krotnie, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Honorowa Odznaka m. Łodzi, Medal za Zasługi w Kulturze Fizycznej, Medal 100-lecia Sportu Polskiego, Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Odznaka Honorowa 100 lat Widzewa Łódź.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny jako żołnierz AK mógł podjąć pracę jedynie w przemyśle włókienniczym i kolejowym, nadal jednak pracował społecznie w RTS Widzew Łódź (od 1957 jako prezes honorowy) oraz Łódzkim Okręgowym Związku Piłki Nożnej. W 1947 roku urodził mu się syn Janusz.
Informacje dodatkowe:
Czynny udział w działalności niepodległościowej i walce zbrojnej z okupantami brało także rodzeństwo Mariana Malinowskiego: Henryk Pobóg-Malinowski (1889-1931), Bogdan Jerzy Pobóg-Malinowski (1908-1943), Seweryn Edward Pobóg-Malinowski (1898-1952) , Maria Sylwia Szymańska (Pobóg-Malinowska) (1892-1978)
Źródła:
Archiwum Akt Nowych: Archiwum 4 Kompanii Grupy "Krybar" Armii Krajowej.
Publikacje:
Adam de Michelis, Alicja Rudniewska: Pod rozkazami„Konrada”, Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 1993; Włodzimierz Rosłoniec, Grupa „Krybar” Powiśle 1944, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1989.
