Data urodzenia:
1907-02-11
Stopień:
podporucznik rezerwy kawalerii (1930), porucznik (09.1944)
Miejsce urodzenia:
Rusko powiat Jarocin
Imiona rodziców:
Zygmunt hrabia Czarnecki z Ruska herbu Prus - Maria Działowska z Działowa (von Salendorf) herbu Prawdzic
Udział w wojnie obronnej 1939:
Oficer 17. Pułku Ułanów Wielkopolskich
Udział w konspiracji 1939-1944:
Zastępca dowódcy III Odcinka "Wachlarza". Aresztowany przez Niemców 20.11.1942 r. w okolicy Dawidgródka. 18.01.1943 r. odbity z więzienia w Pińsku przez oddział por. "Ponurego" Jana Piwnika. Jako jedyny z odbijanych więźniów otrzymał za tę akcję Krzyż Walecznych. Po rozwiązaniu "Wachlarza" przeszedł do II Bazy Centrali Zaopatrzenia Terenu (CZT) podległej V Oddziałowi KG AK i Kedywowi KG AK.
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Czata 49"
Pseudonimy:
"Ryś", "Ignacy", "Ruski"
Szlak bojowy:
Wola - 1.08.1944 r. pluton ppor. "Ruskiego" zaatakował kolumnę niemieckich samochodów ciężarowych na ul. Okopowej
przy Żytniej. Następnie zdobywał budynek przy ul. Okopowej nr 22 , gdzie schroniła się część załóg niemieckich pojazdów.
2.08.1944 r. pluton zajął kwatery w domach przy ul. Okopowej nr 26 i 28. Z polecenia ppor."Ruskiego" ludność cywilna
wybudowała barykadę na rogu ulicy Okopowej i Leszna. W nocy 4/5.08.1944 r. pluton odebrał zrzut aliancki w rejonie boiska "Skry" (zdjęcia plutonu przy zrzutowych "Piatach" - pierwszy od lewej objaśniający obsługę "Piatów" to ppor. "Ruski"). 5.08.1944 r. bierze udział w natarciu batalionu na linii ul. Płockiej. W dniach 9-12.08.1944 r. prowadzi walki w rejonie Stawek. Od 12 do 28.08.1944 r. jest leczony w szpitalach Starego Miasta. Po kolejnym zranieniu, jako niezdolny do dalszej walki przechodzi kanałami do Śródmieścia.
Odniesione rany:
Ranny 12.08.1944 na ul. Stawki i 29.08.1944 r. - ranny w płuco podczas walk o kompleks szpitala i kościoła Jana Bożego. W Śródmieściu przebywał w szpitalach powstańczych - m.in w gmachu PKO.
Odznaczenia:
Virtuti Militari V klasy. Wniosek odznaczeniowy z 4.09.1944 r. podpisany przez dowódcę batalionu mjr. "Witolda" z uzasadnieniem: "Mając niezagojoną ranę (przestrzelone płuco) na ochotnika wyrusza do akcji wypierania npla ze szpitala Jana Bożego. Porywa swoim przykładem strzelców. W akcji trafiony zostaje ponownie w płuco. Wzór mężnego, nieliczącego się z niebezpieczeństwem oficera". Odznaczony VM V kl. na mocy rozkazu Dowódcy AK nr 412 z 9.09.1944 r. Informacja o odznaczeniu znalazła się wcześniej w rozkazie dowódcy Grupy "Północ" nr 24 z 5.09.1944 r.
Numer krzyża 12956, Krzyż Walecznych. Wniosek odznaczeniowy z 12.08.1944 r.
Awanse:
Awansowany do stopnia porucznika rezerwy. Wniosek awansowy z dnia 17.08.1944 r. podpisany przez dowódcę batalionu z uzasadnieniem: "D-ca plutonu. Używany był do wielu samodzielnych zadań, w których jako D-ca wykazał obok dużej odwagi duże zdolności d-cze. Twardy w wykonywaniu zadań. Ranny w wypadzie nocnym." Kolejny wniosek awansowy do stopnia porucznika z dnia 4.09.1944 r. z uzasadnieniem: "Niezwykle odważny i ofiarny oficer , umiejący pozyskiwać sobie sympatię podkomendnych. Pełen inicjatywy. Z lekka podleczony sam zgłasza się do akcji. Bierze wybitny udział w akcjach Czaty. Ciężko ranny w obronie Stawek."
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z ludnością cywilną
Miejsce śmierci:
Wrocław. Pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida we Wrocławiu
