Pseudonim:
"Senator", "Leon"
Data urodzenia:
1884-06-27
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców :
Władysław - Aleksandra z domu Buczkowska
Wykształcenie :
Ukończył Szkołę Handlową inż. Hanzena (1900) i kursy administracyjne Wolnej Wszechnicy Polskiej (WWP) w Warszawie.
Działalność do 1939 r. :
Urzędnik kolejowy: w 1901 dietariusz w ekspedycji towarowej na stacji Aleksandrów Kujawski, od 1910 w Warszawie. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) i Polskiej Partii Postępowej, uczestnik walki o używanie języka polskiego jako urzędowego na kolei; przewoził przez granicę zbiegów politycznych i nielegalną literaturę. W latach 1907-1910 członek Towarzystwa Kultury Polskiej, organizował w Aleksandrowie i Ciechocinku odczyty konspiracyjne. Członek organizacji zawodowej pracowników Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej "Jedność", współpracował z jego organem prasowym "Łącznik", brał udział w akcjach strajkowych. W czasie I wojny światowej przymusowo ewakuowany do Rosji (Witebsk), związany z tamtejszym Domem Polskim, tworzył komitet pomocy dla polskich uchodźców, członek Obywatelskiego Komitetu Polskiego oraz Rady Opiekuńczej Polaków na Wygnaniu. W 1918 r. uciekł do okupowanej przez Niemców Orszy, w maju 1918 powrócił wraz z grupą kolejarzy do kraju. Początkowo członek Związku Zawodowego Kolejarzy (ZZK), następnie założyciel Zrzeszenia Pracowników Biurowych (1919). W 1924 został zwolniony z PKP i w tym samym roku połączył Zrzeszenie ze Związkiem Urzędników Kolejowych RP z siedzibą w Poznaniu, przejmując jego nazwę, zaś siedzibę przenosząc do Warszawy. Rok później zostaje prezesem związku. Był też jednym z założycieli elitarnego Warszawskiego Klubu Społeczno-Politycznego (1933). Opublikował broszury z dziedziny kolejnictwa, ruchu zawodowego i spółdzielczości mieszkaniowej, również artykuły w „Łączniku”, „Nowinach Politycznych”, „Spólnocie Pracy”. W latach 1922–1927 senator I kadencji oraz II kadencji (1928–1930) z listy BBWR, wybrany z listy państwowej.
Okres okupacji niemieckiej i udział w konspiracji 1939 -1944:
Komenda Główna Korpusu Bezpieczeństwa - przydział niepotwierdzony.
Nie są znane szczegóły na temat charakteru jego zaangażowania w działalność podziemną, zapewne głównie na terenie Warszawy. Wiadomo jedynie, że 19.01.1940 uczestniczył w spotkaniu przedstawicieli Komendy Głównej OW KB z Adamem Czerniakowem w sprawie ruchu oporu na terenie warszawskiego getta. Przed wybuchem Powstania Warszawskiego, uczestniczył w odprawie Komendy Głównej KB dnia 18.07.1944.
Oddział:
Komenda Główna Korpusu Bezpieczeństwa
Odznaczenia :
Krzyż Walecznych
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 252, rząd 5, miejsce 24-25. Epitafium: "Leon Lempke, Senator RP, Powstaniec 1944 r, żył lat 62, zm. dn. 23 IV 1946 r."
Informacje dodatkowe:
Był synem powstańca styczniowego, Władysława Lempke
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, biogram na stronie Biblioteki Sejmowej [bs.sejm.gov.pl]
Publikacje :
Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 325–326; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s. 81-82
