Data urodzenia:
1924-12-29
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Bogdany
Imiona rodziców:
Eugeniusz - Irena z domu Cichowska
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-1 - II pluton
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-1 - II pluton
Odniesione rany :
Ostatniego dnia Powstania utracił prawą rękę, broniąc pałacu Królikarnia przed atakiem oddziałów pancernych Wehrmachtu.
Losy po wojnie:
W latach 1945–1948 studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1950 uzyskał stopień naukowy doktora i został wykładowcą Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1967 został profesorem nadzwyczajnym (otrzymując tytuł naukowy profesora), a w 1974 profesorem zwyczajnym. W pracy naukowej zajmował się historią Polski przedrozbiorowej i dziewiętnastowiecznej, historią chrześcijaństwa w Polsce i dziejami zakonów oraz historią Europy Środkowo-Wschodniej. W 1956 należał do założycieli warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Od 1981 do 1991 był członkiem rady Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie. Od 1981 kierował pracami Wszechnicy Regionu Środkowowschodniego „Solidarności”. W okresie stanu wojennego współpracował z tajnymi strukturami „Solidarności”. Od 1989 do 1990 przewodniczył Komitetowi Obywatelskiemu na Lubelszczyźnie. W 1989 został powołany w skład Trybunału Stanu. Rok później z ramienia KO w wyborach uzupełniających po śmierci Adama Stanowskiego uzyskał mandat senatora I kadencji w województwie lubelskim. W Senacie zasiadał do 1991, pracował w Komisji Spraw Zagranicznych, należał do Parlamentarnego Klubu Unii Demokratycznej. Od 1946 roku należał do Związku Inwalidów Wojennych RP. Zmarł 2 grudnia 2017 w wieku 93 lat.
Losy po Powstaniu :
Jako ranny (po amputacji ręki), trafił do obozu przejściowego w Skierniewicach.
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Order Orła Białego (2004).
Informacje dodatkowe:
Był synem Eugeniusza Kłoczowskiego, inżyniera rolnika, ziemianina, właściciela majątku Bogdany oraz Ireny z Cichowskich, a także bratem dominikanina Jana Andrzeja Kłoczowskiego
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW.
Artykuły:
Prof. Kłoczowski o powstaniu warszawskim: Debata o jego sensie będzie trwała, póki istnieje Polska, Kurier Lubelski, 2014; Paweł Smoleński, Dlaczego musieliśmy się bić w: Ale Historia, 28 lipca 2014
